سیدحسین جودیثانی میگوید: درخت شاهتوت حیاط خانهمان را ۱۰سال پیشاز شهادت سیدمهدی، همراه او پیوند زدم. وقتی عزم آن سفر ۴۵ روزه را کرد، گفت «بابا! از این شاهتوتها برای من هم نگه دار.» اما رنگ شاهتوتها را ندید!
محله فرهنگیان نامش را از شرکت تعاونی فرهنگیان که اولین بانی ساختوساز خانه در این محدوده بوده، گرفته است. با ساختوساز منازل تعاونی توسط این شرکت، آموزش وپرورشیها و کارمندان دانشگاه فردوسی در دهه۷۰ به قاسمآباد آمدند. محله فرهنگیان یازدهمین محله پرجمعیت مشهد است.

در سال ۱۳۶۸ به جای تشویق و ترغیب، من را اخراج کردند و در حکمم نوشتند که از کار رضایت ندارند و وظایفش را به درستی انجام نمیدهد.
مجتبی فرزانه، صاحب یکی از فستفودهای منطقه ۱۰ است که به خاطر روحیه فرهنگیاش، چندین قفسه کتابخانه در مغازهاش جانمایی کرده و به یک پاتوق فرهنگی و تجاری برای دانشجویان تبدیل شده است.
سیدرضا حسینی بین مشتریانش به لبنیاتی حسینیِ باانصاف معروف است. مشتریهایی که میگویند صاحب مغازه به خاطر انصاف و خلق نیکویی که دارد، باعث جذب آنها شده است.
محمدعلی آئینهچیان خیلی اتفاقی تریبوندار شده و بهناگاه در آغاز دهه سوم زندگیاش، نام مجری در کنار اسمش نشسته است؛ عنوانی که حال با آن، روزهای بازنشستگی را میگذراند.
رضا صولانی میگوید:من لیاقت این را داشتم که دستهای من زیر پای مسافر و زوار امامرضا (ع) باشد؛ هم اویی که به نشان ارادت، همان سنگها را میبوسد و پیشانیاش را هم روی آن سنگها میگذارد.
محله فرهنگیان نامش را از شرکت تعاونی فرهنگیان که بانی ساختوساز خانه در این محدوده بوده، گرفته است. با ساختوساز منازل تعاونی توسط این شرکت، آموزشوپرورشیها و کارمندان دانشگاه فردوسی در دهه ۷۰ به قاسمآباد آمدند.