پدر احمد برای دیدن دوستش به گود زورخانه سالن شهرداری واقع در بولوار وحدت می‌رود و پسر ۹ ساله‌اش را نیز با خود می‌برد. همان‌جا احمد را به رشته باستانی علاقه‌مند می‌شود.
سعید دارات از سال ۱۳۶۸ ورزش هاپکیدو را به صورت حرفه‌ای آغاز کرده است. او قصد دارد روز‌های خوبی را برای علاقه‌مندان به ورزش رزمی و دفاع شخصی هاپکیدو در الهیه رقم بزند.
سیدصادق اقتصادی جزء اولین ورزشکاران رشته شمشمیربازی ایران است که سابقه قهرمانی کشور و همچنین مربیگری تیم بزرگسالان، جوانان و نوجوانان ایران را در مسابقات جهانی داشته است.
علی و مهدی علیدوست دو برادر کاراته‌کار هستند که هرروز ظهر بعد‌از باشگاه سری به مسجد محله یعنی مسجدالنبی(ص) در خیابان محتشمی می‌زنند و هر‌کاری از دستشان برآید، انجام می‌دهند.
سحر مومنی برای رسیدن به مقام‌های کشوری یا برون مرزی تلاش زیادی کرده است. خودش می‌گوید: از مهمانی، تفریح و استراحتم زدم تا بتوانم روی این سکو‌ها بایستم.
وحید نصرتی می‌گوید: من در فوتبال ناملایمات بسیاری دیدم. آنچه برای برخی از مدیران فوتبالی مهم نیست، عزت‌نفس بچه‌هاست. برای همین خودم حواسم به بچه‌های ضعیف‌تر است و همه بچه‌ها را به یک چشم می‌بینم.
علی پوررجب می‌گوید: اگر من مسئولیتی داشتم، به رشته‌های مختلف ورزشی به یک اندازه اهمیت می‌دادم. در هر محله معمولا زمین روباز برای فوتبال، والیبال یا بسکتبال هست.