فاطمه پرورش با همراهی پانصد عضو ثبتنامی فعال، چراغ فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی را در حسینآباد روشن نگه داشته است. در مسجد پنجتن آلعبا(ع)، زنان و دختران با حضور در کلاسهای این کانون، فرصتی برای رشد پیدا کردهاند.
محله حسینآباد که در گذشته به حسینآباد کرمانیها معروف بود، به میرزای ناظر، واقف خیریه آموزشی ـ درمانی سوران تعلق داشت. از آنجا که نام این قلعه قدیمی در وقفنامه علیشاه افشار آمده، قدمتش دستکم به دوره نادری میرسد. اهالی حسینآباد در گذشته بیشتر کرمانی بودند. تقریبا نیمی از مساحت این محله باغات و کشاورزی است و تنها ۱۷ درصد، محدوده مسکونی است.
نیاز درخشی، اسم شناسنامهای حسن درخشی است و حالا میگوید ۷۴ سال شده و زیروبَم محله حسینآباد را میداند. بعد از انقلاب، پدر و شهید علیاکبر درخشی برای تامین امنیت محله شروع به فعالیت کردند.
علیاکبر عذرایی میگوید: برای روایتگری جنگ هیچکس شایستهتر از افرادی نیست که در واحد اطلاعات و تخریب بودند؛ زیرا آنها نوک پیکان حمله بودند.
چند نسل از اهالی محله وقتی علت مسجدی شدن خود را میگویند، فقط از «بابا الهی» نام میبرند. علیاصغر الهی معروف به «بابا الهی»، پیرمرد خوشرفتار محله حسینآباد است.
عباس غفوری جانباز محله علیمردانی با وجود جراحات جنگ، عزمش را جزم میکند و بعد از سالها دوری از درس دوباره پشت نیمکت کلاس درس مینشیند و دیپلمش را میگیرد و همزمان با فرزندانش از دانشگاه فارغالتحصیل میشود.
برگزاری همایش ملی قرآن و علوم روز، گردآوری مقالات قرآنی در یک کتاب و تاسیس دانشگاه مذاهب اسلامی در بندرعباس از جمله فعالیتهای محسن آزیز دانشجوی دکتری حقوق محله حسینآباد است.






