کد خبر: ۹۹۵۲
۱۸ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۸:۰۰

مدال طلای نوجوان رزمی‌کار را پدربزرگش ندید!

‌پدر‌بزرگم، پهلوان رجبعلی، خیلی دوست داشت من کشتی بگیرم؛ اما من سراغ ورزش رزمی جودو رفتم. روزی که اولین مدال طلا را در این رشته به دست آوردم، پدربزرگم به‌دلیل بیماری در بیمارستان بستری بود. بیمارستان رفتم تا با این خبر خوشحالش کنم، اما متوجه شدم فوت کرده است.

پدر‌بزرگ از پهلوانان بومی باشد و عمو‌ها قهرمانان ملی ورزش کشتی فرنگی و آزاد، نمی‌شود به‌سمت ورزش کشیده نشوی. بودن درمیان نام‌آوران و افتخار‌آفرینان ورزشی، این کشش را برای رفتن به‌سمت ورزش و تلاش برای برتر‌شدن زیاد می‌کند.

همان‌طور‌که ارشیا یعقوبی فقط با سیزده‌سال سن، تا الان در بیست‌رقابت رزمی شرکت کرده و موفق شده است از این بیست‌رقابت، هشت‌مقام اولی را از آن خود کند. آخرین رقابت استانی او در سالن شهید‌آوینی برگزار شد که نتیجه‌اش اولی این مسابقات بود.

- سال چندم تحصیلت هستی و وضعیت درس‌ها چطور است؟
کلاس هشتم را تمام کرده‌ام. نمراتم معمولی است، نه زیاد خوب و نه بد. تمام وقت من برای تمرینات و رفتن به باشگاه می‌گذرد.

- الگوی ورزشی‌ات در رشته جودو کیست؟
«جیگارو کانو» جودو‌کار ژاپنی که سبک‌کار است و دیدن رقابت‌های او برایم بسیار لذت‌بخش و آموزنده است. امیر قاسمی‌نژاد، جودو‌کار ایرانی قهرمان آسیا، هم درمیان جودوکاران ایرانی برایم الگو‌ست.

- اوقات فراغتت را چطور می‌گذرانی؟
هم برنامه کوه‌نوردی دارم و هم برای شنا به استخر می‌روم. بعضی وقت‌ها هم که فرصت باشد، به دوستان علاقه‌مند به جودو، آموزش می‌دهم و برایشان کلاس برگزار می‌کنم.

- اهل مطالعه هم هستی؟ آخرین کتابی که خوانده‌ای، کدام بوده است؟
مطالعه رمان و داستان‌های کوتاه را دوست دارم. آخرین کتابی که خواندم، «داستان‌های خوب برای بچه‌های خوب» نوشته مهدی آذر‌یزدی بود.

- فنون رزمی که آموزش دیده‌ای، به‌جز روی تشک و در تمرینات و مسابقات چه جا‌هایی کاربرد دارد؟
هیچ‌کجا بیرون باشگاه نباید استفاده شود، مگر در مواقع خطر و برای دفاع از خود. البته در سربازی، یگان ویژه نیروی انتظامی و به وقت آموزش در مقام یک مربی هم این فنون کاربرد دارد.

- شیرین‌ترین خاطره ورزشی‌ات را برایمان تعریف کن.
در مسابقه هفته پیش چند فن حرفه‌ای و قشنگ اجرا کردم. نتیجه‌اش هم اول‌شدن در آن رقابت‌ها بود. بعد‌از زنگ پایان مسابقه، کل سالن یک‌صدا من را تشویق می‌کردند. این خوشحالی باعث شد علاقم و انگیزه‌ام برای ایستادن بر سکو‌های بالاتر چند‌برابر شود. جا دارد همین‌جا از مربی‌ام، آقای حسین رضوی تشکر کنم.

- خاطره تلخی هم از مسابقات داری؟
‌پدر‌بزرگم، پهلوان رجبعلی، خیلی دوست داشت من کشتی بگیرم؛ اما من بر‌خلاف اصرار او به‌سراغ ورزش رزمی جودو رفتم. روزی که اولین مدال طلا را در این رشته به دست آوردم، پدربزرگم به‌دلیل بیماری در بیمارستان بستری بود. با شوق به بیمارستان رفتم تا با این خبر خوشحالش کنم، اما متوجه شدم فوت کرده است.

- برنامه‌ات برای آینده شغلی و ورزشی چیست؟
دوست دارم در‌کنار ورزش، شغلی را انتخاب کنم که چند‌نفر دیگر را در کنار خودم به کار بگیرم و به‌نوعی کارآفرین باشم. در ورزش هم آرزویم این است که مثل عموهایم ملی‌پوش شوم و روزی باعث افتخار شهر و محله و کشورم باشم.

* این گزارش پنج‌شنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۳ در شماره ۵۶۰ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44