این روزها فشار زندگی بیش از همیشه احساس میشود، به گونهای که هم به لحاظ جسمی و هم به لحاظ فکری ذهن بیشتر ما درگیر مسائل پیرامونی و اصلی زندگی است و همین موضوعها سبب شده که از بسیاری از برنامههای جانبی زندگی که البته توجه به آنها ضرورت دارد غافل شویم. یکی از این برنامههای جانبی ورزش است. به همان اندازه که ورزش میتواند خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها را کاهش دهد، ورزش نکردن هم میتواند در روند دچار شدن به یک بیماری سرعت بخشد .به سراغ فردی رفتیم که فعال حوزه کودکان است و توصیه به ورزش را برای خانوادهها و کودکان سرلوحه کار خود قرار داده است.
میتوان گفت شخصیت امروزی زهره زهدی که اکنون چهارمین دهه از زندگی خود را سپری میکند و مؤسس اولین مهدکودک تخصصی ورزش و بازی در مشهد است، از همان دوران کودکی شکل گرفته است. جایی که بسیار پرانرژی بوده و به ورزشها و بازیهای سنتی علاقه زیادی داشته و این حس پرشور بازی از دوران قبل از دبستان تا پس از آن همراه او بوده است. البته ورزش و بازی تنها مسیری نبوده که زهدی برای زندگی خود از دوران کودکی انتخاب کرده بلکه سعی کرده است که با مطالعات زیاد دانش خود را هم افزایش دهد. علاقه او به مطالعه سبب شده است که در انتهای دوره راهنمایی کتابخانه شخصی داشته باشد که کتب آن را کدگذاری کرده و آنها را به دوستانش و دیگر دانشآموزان مدرسه امانت میداده است.
در ادامه مسیر زهره زهدی به ورزش و دنبال کردن حرفهای ورزش ترغیب شده و این اتفاق به واسطه تشویق برادرانش بوده است. در دوران راهنمایی رشته هندبال را به صورت تخصصی به حدی دنبال کرده که توانسته است در تیم هندبال استان حاضر شود، اما این تنها رشتهای نبوده که او دنبال کرده است. زهره زهدی در ادامه به توصیه و حمایت یکی از دبیران ورزشش به رشته بسکتبال پرداخته که در واقع شروع یک مسیر ورزشی متفاوت برای او بوده است. همین حمایت ورزشی از او در ادامه سبب شده که با وجود سن کم و تجربه به سرعت در مدارس به عنوان دبیر ورزش مشغول به کار شود.
سال 1378 آغاز مربیگری و دبیری ورزش برای او در مدارس بوده به نحوی که به گفته خودش برخی از دانشآموزانی که با آنها کار میکرده سنی بیش از مربی خود داشتهاند و این موضوع سبب شده تا این مربی سن خود را بیش از واقعیت بگوید تا بتواند تأثیرگذاری لازم را برای دانشآموزان داشته باشد.علاقه به حوزه ورزش و رشته دانشگاهی تربیتبدنی مسیر تحصیلی زهدی را هم برای او تعیین میکند. سال 1380در رشته تربیتبدنی در دانشگاه پذیرفته میشود و مدرک درجه سه مربیگری بسکتبال را اخذ میکند. در دوران دانشگاه همواره بازیکنی شاخص در رشته بسکتبال بوده است. همزمان با تحصیل دغدغههای فرهنگی هم ذهن و جسم زهره زهدی را به سمت کارهای فرهنگی و اجتماعی کشانده است، به نحوی که در فرهنگسرای امام رضا(ع) در آن دوران یک فعال فرهنگی بوده است.
این مربی ورزشی در دوران کاری خود در حوزه بسکتبال پایه، فعالیتهای زیادی داشته است و به همین دلیل علاقه زیادی به کار با کودکان دارد، برخی اتفاقات هم در ادامه سبب شده که با تمرکز بیشتر به کار با کودکان بپردازد . او در این باره گفت: من در کار کردن با کودکان و نوجوانان متوجه فقر حرکتی بسیار زیاد آنها شدم، بدشکلیهای بدنی را در افراد زیاد میدیدم و از آنجا که همواره دوست داشتم یک کار متفاوت داشته باشم، خیلی این موضوع مرا به فکر فرو برد تا جایی که تصمیم گرفتم مهدکودکی دایر کنم و یک مهدکودک متفاوت باشد. در همین راستا در سال 93 مهدکودکی را دایر کردم که 7ماه برای راهاندازی آن به صورت علمی کار شد و یک مهد کاملا با استانداردهای ورزشی و علمی راهاندازی شد. به عنوان مثال میزهای یک کلاس با همدیگر تفاوت داشت چرا که متناسب با قد کودک طراحی شده بود.
زهدی سعی کرده در زمان راهاندازی مهدکودک روش متفاوتی را در نظر بگیرد که در اینباره بیان کرد: ابتدا نگاه خانوادهها به نوع فعالیت مهدکودک ما نگاه پر ابهام و حتی پراتهامی بود، چرا که خانوادههای ما عادت دارند وقتی کودک وارد خانه میشود از او میپرسند چه چیزی یاد گرفتی؟ شعر بخوان! و متأسفانه این برای آنها خیلی اهمیت ندارد که فرزندشان از نظر هماهنگی عصب و عضله چه چیزی یاد گرفته است و تا چه اندازه هماهنگی عصب و عضله او پیشرفت کرده است یا در پایان سال تحصیلی هوش هیجانی فرزندشان تا چه اندازه تغییر کرده است. به همین دلیل من تأکید زیادی داشتم که روی ساختار قامتی بچهها، روشهای زندگی، هماهنگی عصب و عضله، هوش هیجانی و رفتارهای اجتماعی بچهها در مهدکودک تمرکز بیشتری باشد و بر این مسئله پافشاری هم کردم، باید اشاره کنم که بعد از مدتی که از فعالیت ما گذشت بسیاری از مسئولان و خانوادهها به این نتیجه رسیدند که این روش، روش خوبی است.
این مربی ورزشی که مدرک ارشد خود را در رشته فیزیولوژی ورزشی دریافت کرده است، درباره نقش و اهمیت ورزش کردن از دوران کودکی گفت: کودکی که در سن کم ورزش میکند زمینه رشد بهتری هم دارد، ما میگوییم کودک تا سن 9سال فقط بازی کند اصلا بچه تا این سن آموزش ندارد و کودک باید در بازی کردن چیزهایی را یاد بگیرد. 9 تا 12سال هم بچهها ورزش میکنند، ولی باز هم به لحاظ علمی، نباید تخصصی ورزش کنند به حدی که فقط ورزش را تجربه کنند تا انتخاب رشتهای را که میخواهند با تجربه انتخاب کنند و تأثیر ورزش کردن از سن کم، هم بر رشد و تقویت هوش هیجانی و هم رشد قد مثبت است.