کوچه شهید مفتح 14 یکی از فرعیهایی است که به بیمارستان شهیدهاشمینژاد ختم میشود. قدیم به کوچه آسایشگاه معروف بوده است و هنوز هم بین خیلیها به همین نام شهرت دارد . علت اصلی آن برمیگردد به زندگی جذامیها در این محدوده . البته خیابان اصلی مفتح یا همان سیمتری طلاب به بورس طلافروشها معروف است و این ویژگی تا کوچههای فرعی هم کشیده شده است. بههمین دلیل این معبر نیز شلوغ و پرترافیک است. البته قدیمیها که در کار طلاسازی بودهاند، فوت شده و جوانها جایشان را گرفتهاند.
رنگ مغازه صحافی ریخته است و بتونه میخواهد اماعبدالله صادقی 20 سال است در این مغازه کتاب صحافی میکند.
ساختمانهای بلند همه خاطرات گذشته را پاک کردهاند، اما چشمنوازند.
روضههای خیابانی سید کاظم که بعد از جوانمرگشدن پسرش شروع کرده است، دل را زخم میزند، اما میگوید: برای شفای بیماران بیمارستان میخوانمشان.
محمد حسین شاد، لبخند میزند و میگوید: 30سال است سماورسازی میکند که 15سالش را در این کوچه گذرانده است. او را همه حاجی سماورساز صدا میکنند.