کد خبر: ۳۲۴
۰۱ خرداد ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

راننده دست به نُقل!

جلوی داشبورد 12 ظرف حاوی چندین مدل شکلات، بیسکویت، لواشک، بادکنک، ماسک، مواد ضدعفونی‌کننده و ... قرار دارد. چند فلاکس آب جوش، چای و دمنوش هم در خودرو برای پذیرایی از مسافران منتظر میهمان هستند.

رضا مظاهری، صاحب تاکسی شکلاتی از تاکسی‌های ۱۸۲۹ مدتی است حضور پر رنگی در اخبار و جراید دارد‌. او را روابط عمومی تاکسیرانی به ما معرفی می‌کند تا همراه با او دوری در خیابان‌های فداییان اسلام، چمن و بولوار فرودگاه بزنیم و به بهانه تهیه گزارش و گفت‌وگو با او میهمانش شویم. ما در این گزارش ناگفته‌های مظاهری را می‌شنویم و واکنش‌های مردم به تاکسی شکلاتی را می‌بینیم.

ساعت درست لحظه قرار ما با مظاهری را نشان می‌دهد که تاکسی زرد رنگ در ابتدای بولوار فرودگاه توقف می‌کند. پیش از ورود به خودرو جست‌وجوی ما برای پیدا کردن تفاوت‌و ویژگی‌های این تاکسی آغاز می­شود؛ به ظاهر تفاوتی نیست ولی به محض نشستن در تاکسی همه چیز متفاوت می­شود. انگار وارد یک فروشگاه سیار شدیم. جلوی داشبورد 12 ظرف حاوی چندین مدل شکلات، بیسکویت، لواشک، بادکنک، ماسک، مواد ضدعفونی‌کننده و ... قرار دارد. چند فلاکس آب جوش، چای و دمنوش هم در خودرو برای پذیرایی از مسافران منتظر میهمان هستند. اهل رعایت شیوه ­نامه ­های بهداشتی است و ابتدا با مواد ضدعفونی از ما پذیرایی می­کند.  نوشیدنی­ اش انگار از مواد جادوی مهربانی دارد که بی درنگ خستگی را از ما می­ گیرد و حال خوبی را نصیب ما می­‌کند.

 

خاطرات زیبا در تاکسی شکلاتی

پیش از آغاز گفت‌وگو با این راننده 58 ساله جویای نظر مسافرانش می‌شویم. بیشتر مسافران مظاهری از طریق شبکه بی‌سیم به او اعلام می‌شوند. مسافرانی که بارها پس از اتمام سفر با اپراتورهای شبکه بی‌سیم تماس می‌گیرند و از این راننده قدردانی می‌کنند. با توجه به اینکه مظاهری جزو اولین راننده‌های این خط تاکسی بی‌سیم است، بیشتر مسافران این شبکه تجربه سفر درون شهری را با تاکسی شکلاتی داشتند و از او یک خاطره خوب در ذهن دارند.

نیک‌نام، یکی از مسافران دائمی این تاکسی بی‌سیم، درباره تجربه خود از سفر با تاکسی شکلاتی می‌گوید: روزی که اولین بار سوار تاکسی شکلاتی شدم به واسطه مشکلات کاری استرس زیادی داشتم و به همین دلیل حتی در روزهای اوج شیوع کرونا فراموش کرده بودم ماسک بزنم. سردی هوا و بارش برف نیز تحمل شرایط را دشوار کرده بود تا اینکه سوار تاکسی شدم. بلافاصله آقای مظاهری به من 10عدد ماسک داد و گفت این یک هدیه به خواهرم است. پس از اینکه دستانم را ضدعفونی کردم این راننده به من یک دمنوش داغ، شکلات و بیسکویت داد که باعث دگرگونی حالم شد. تمامی مشکلات و استرس را فراموش کردم و با یک انرژی مثبت خاص از تاکسی خارج شدم و روز خوبی را داشتم. پس از آن تا مدت‌ها خاطره این سفرم را برای تمام دوستانم بازگو کردم.

نیک‌نام با اشاره به گزارش‌هایی که در فضای مجازی از تاکسی شکلاتی دیده است می‌افزاید: در فضای مجازی چندین مطلب از آقای مظاهری دیدم که برای من بسیار خوش‌حال‌کننده بود. حتی چند پست را در اینستاگرام منتشر کردم و در توضیح آن نوشتم من تجربه سفر را با تاکسی شکلاتی داشتم و از آن بسیار لذت بردم.

 

دوستان بین‌المللی تاکسی شکلاتی

مظاهری درباره عشقی که به کارش دارد می‌گوید: پس از اینکه به مشهد آمدم علاقه خاصی به کار راننده‌های تاکسی پیدا کردم. به واسطه همین علاقه یک پیکان تاکسی خریدم و کارم را در تاکسیرانی آغاز کردم. مدتی از کارم نگذشته بود که ایده پذیرایی به ذهنم خطور کرد. در ابتدا تنها با شکلات از مسافرانم پذیرایی می‌کردم؛ اما کمی که گذشت و استقبال مردم را دیدم به گسترش این کار تشویق شدم به طوری که امروز با 12 قلم کالا و خوراکی از میهمانانم در تاکسی پذیرایی می‌کنم. هدفم از انجام این کار نیز این است که مردم به توجه و محبت نیاز دارند و من با این کارم می‌خواهم مهربانی را در جامعه گسترش دهم.

مظاهری ادامه می‌دهد: به واسطه همین برخورد یک رفاقت خاصی بین من و صدها تن از مسافرانم ایجاد شده است. من با ده‌ها نفر از آن‌ها که حتی مقیم یا اتباع کشورهایی همچون آمریکا، امارات، کویت، عراق و ... هستند دوست شدم. جدا از این افراد اغلب زائرانی که سوار می‌کنم از رفتار من تشکر می‌کنند چون به نوعی یک خاطره خوب از مشهد را در ذهن آن‌ها ماندگار می‌سازم.

 

خوش‌حالی و دلخوری از فضای مجازی

در میان صدها نظر مثبتی که زیر گزارش‌های تاکسی شکلاتی در فضای مجازی منتشر شده چند کاربر نظراتی را مطرح کردند که باعث ناراحتی مظاهری شده است. راننده تاکسی شکلاتی با اشاره به بازخورد کاربران فضای مجازی به کار او می‌گوید: از اینکه می‌بینم کار من در فضای مجازی دیده می‌شود خوش‌حالم و انگیزه بیشتری پیدا می‌کنم؛ البته در میان صدها نظر مثبت باز هم دیدن تعداد انگشت‌شماری نظر منفی با توجه به اینکه خالصانه و بدون چشم‌داشت این کار را انجام می‌دهم من را ناراحت می‌کند.

مظاهری در پایان خطاب به کاربران فضای مجازی اضافه می‌کند: برخی از مردم در اینستاگرام پرسیده بودند من هزینه این کار را چگونه تأمین می‌کنم؟ در پاسخ به این افراد باید بگویم که هر روز 10هزار تومان از درآمدم را برای پذیرایی کنار می‌گذارم و این اقلام را به صورت کلی خریداری می‌کنم. دومین نکته نگرانی از کرونا بود که درباره آن نیز باید بگویم من در رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی بسیار سختگیر و مراقب سلامت میهمانانم هستم.

راننده تاکسی شکلاتی در پایان می‌افزاید: در این مدت سازمان تاکسیرانی به ویژه احمد محبی مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت تاکسیرانی وهمایون محمدیان فررئیس اداره روابط عمومی تاکسیرانی بارها مرا حمایت، راهنمایی و تقدیر کردند که بابت تمامی آن‌ها قدردانی می‌کنم.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44