کد خبر: ۲۲۱
۲۵ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

قصه‌گویی با موسیقی مقامی

مردم مناطق خراسان قصه‌ها و داستان‌های خود را در قالب آهنگ‌های زیبا سینه به سینه، با این ساز به نسل بعد منتقل می‌کنند. من دوتار شمال خراسان را می‌نوازم که خود به چند مکتب تقسیم می‌شود. مکتب قوچان، شیروان و گلیان. من مکتب گلیان را انتخاب کردم. بعد از چند سال تمرین تصمیم گرفتم، موسیقی مقامی شمال خراسان را به جامعه بین‌المللی معرفی کنم. این موسیقی باید حفظ شود.

علی انصاری لایین ساکن محله امامیه است. او به موسیقی علاقه زیادی دارد و در هنرستان هنرهای زیبای مشهد درس می‌خواند. علی سال گذشته با نواختن دوتار، مقام اول سی و هشتمین جشنواره فرهنگی هنری دانش‌آموزی «فردا» را در رشته هنرهای آوایی در کشور به دست آورد. هدف او معرفی و ارتقای موسیقی مقامی و محلی در سطح بین‌المللی است.

 

موسیقی زندگی من است

علی دی 1381 در درگز به دنیا آمده و همانجا بزرگ شده است. اصالت پدر و مادرش لایینی است. از هشت‌سالگی با موسیقی مقامی شمال خراسان و ساز دوتار آشنا می‌شود و از همان زمان این ساز را می‌نوازد. او می‌گوید: «برادر بزرگم دوتار خریده بود و برای آموزش ثبت‌نام کرد. چند جلسه همراه با او به کلاس رفتم. یک جلسه بعد از توضیحات استاد، ساز را برداشتم و هرآنچه استاد گفته بود اجرا کردم. از همان زمان موسیقی مقامی شمال خراسان را ادامه دادم.» از سال اول دبیرستان برای ادامه تحصیل در رشته موسیقی به مشهد می‌آید. ساکن محله امامیه می‌شود و در هنرستان هنرهای زیبای مشهد در رشته موسیقی ادامه تحصیل می‌دهد. علی می‌گوید: «موسیقی کل زندگی من است و با عشق و علاقه آن را دنبال می‌کنم. برای همین به هنرستان آمدم و رشته موسیقی ایرانی، گرایش نوازندگی ساز ایرانی را انتخاب کردم و تار می‌زنم.»

 

مکتب گلیان را انتخاب کردم

دوتار را ابتدا پیش استاد حسام نوروزی در شهر درگز آموخته و بعد از آن از محضر استادان زیادی در شهرهای مختلف خراسان بهره برده است. می‌گوید: «دوتار پیشینه چند هزارساله دارد. این ساز در نواحی مختلف با اندکی تغییر در شکل و نحوه نوازندگی، به دوتار خراسان با دو گونه شمال و شرق و دوتار ترکمن و مازندران تقسیم می‌شود. مردم مناطق خراسان قصه‌ها و داستان‌های خود را در قالب آهنگ‌های زیبا سینه به سینه، با این ساز به نسل بعد منتقل می‌کنند. من دوتار شمال خراسان را می‌نوازم که خود به چند مکتب تقسیم می‌شود. مکتب قوچان، شیروان و گلیان. من مکتب گلیان را انتخاب کردم و از استاد علیرضا اسلامی نکات زیادی آموختم البته از محضر استادان دیگر در مکتب‌های مختلف نیز استفاده کردم و با این مکاتب تا حدودی آشنایی دارم.»

 

ریشه موسیقی محلی در اقوام

موسیقی مقامی و سنتی ایران برای علی اهمیت زیادی دارد. او از همان کودکی تصمیم می‌گیرد موسیقی اصیل ایرانی و موسیقی اقوام، نواحی و محلی را ارتقا دهد. می‌گوید: «موسیقی نواحی و محلی را بسیار دوست دارم. این موسیقی ریشه در اقوام دارد. بعد از چند سال تمرین تصمیم گرفتم، موسیقی مقامی شمال خراسان را به جامعه بین‌المللی معرفی کنم. این موسیقی باید حفظ شود. یک هنرمند موفق باید ابتدا با موسیقی کشورش آشنا شود و بعد از کسب مهارت با خلاقیت این موسیقی را با موسیقی سایر کشورها تلفیق کند.»

علی از همان ابتدا در جشنواره‌های مختلف دانش‌آموزی شرکت می‌کند ولی دستاورد او در سال‌های اخیر اهمیت بیشتری دارد. شرکت در جشنواره موسیقی نواحی ایران و جشنواره موسیقی جوان و کسب رتبه در این جشنواره‌ها مسیر را برای او هموارتر می‌کند. در هنرستان همراه با سایر دوستان هنرمندش گروه سیاوش را تشکیل می‌دهند و در جشنواره موسیقی نواحی «خرم»، بین تمامی گروه‌ها در کشور مقام اول را به دست می‌آورند. سال 97 قبل از شیوع کرونا به‌دلیل اجرای خوبشان در جشنواره خرم به جشنواره موسیقی فجر دعوت می‌شوند و از اجرایشان استقبال خوبی می‌شود. در نهایت علی سال گذشته مقام اول دوتارنوازی در جشنواره دانش‌آموزی «فردا‌» را به دست می‌آورد.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44