پوریا| ما شهروندان، هر صبح که از خانه بیرون میآییم کوچهها و خیابانها را نظافتشده میبینیم و نارنجیپوشها را درحال جاروکشیدن و پاکیزهکردن محل مشاهده میکنیم.
شاید بسیاری از ما، حتی یکبار هم با رفتگر محله همصحبت نشده و یک خداقوت خشکوخالی به او نگفتهایم!
محمد رنجبر ازجمله همان زحمتکشان عزیزی است که رئیس خدمات شهری منطقهچهار او را بهعنوان یکی از رفتگران نمونه محله طلاب مشهد معرفی میکند. ساعتی با او همکلام شدیم و از کارش گفتیم و شنیدیم.
تلاش رفتگران شرکتهای خدماتی و شهرداری بر هیچیک از شهروندان پوشیده نیست. اینبار برای عرض سلام و خداقوت بهسراغ محمد رنجبر، رفتگر نمونه محله طلاب رفتیم. او از ابتدای کودکی، ساکن همین منطقه بوده است.
در هفدهسالگی درس را رها میکند و در کنار یکی از اقوام خود به جوشکاری اسکلت مشغول میشود. چند سالی میگذرد تا اینکه با شغل رفتگری آشنا میشود و از کار جوشکاری انصراف میدهد.
امروز او یک رفتگر زحمتکش است که با دستان ترکخورده و پینهبستهاش، کوچه و محله ما را غرق پاکی میکند و زبالههایی را که عابران بیتوجه روی زمین میریزند، برمیدارد و جارو میکشد و جارو میکشد...
محمد رنجبر درباره کارش میگوید: هرکاری سختیهای خاص خودش را دارد، اما باوجود سختیهای رفتگری، کارم را دوست دارم. به نظر من رفتگری شغلی است همانند سایر شغلها. بالاخره یک نفر باید شهر و کوچه را تمیز کند دیگر.
رفتگری شغلی است همانند سایر شغلها. بالاخره یک نفر باید شهر و کوچه را تمیز کند دیگر
رنجبر با گلایه از نگاه نامناسب برخی افراد به کار رفتگری، میگوید: «این را نه بهخاطر اینکه خودم رفتگرم، بلکه بهخاطر شهروندبودنم میگویم.
چقدر خوب است همه مردم به رفتگران و همه کارگران حس احترام داشته باشند و وقتی از کنارشان رد میشوند با یک خداقوت، خستگی را از تنشان خارج کنند.»
پساز این صحبت رنجبر، از خودم پرسیدم واقعا ما چقدر باید سپاسگزار این عزیزان باشیم؟ آیا فکر کردیم که اگر فقط چند روز این رفتگران نباشند چه بلایی بر سر شهرمان خواهد آمد؟
این رفتگر نمونه محله طلاب هر روز ساعت ۲:۴۵ بامداد، زمانیکه بیشتر شهروندان در رختخواب گرم هستند از منزل بیرون میزند و تا ساعت یازده ظهر به کار خود ادامه میدهد.
خودش میگوید: هر صبح که به محل کار خود در خیابان طبرسی (شهید مفتح) میرسم، بهمحض اینکه چشمم به گنبد و بارگاه حضرت رضا(ع) میافتد، سلامی به ایشان میدهم و سپس کارم را آغاز میکنم.
آقای رنجبر خود را خادم امامرضا(ع) میداند و بیان میکند: محل کار فعلیام فاصله نزدیکی تا حرم دارد و بسیاری از زائران امامرضا(ع) برای خرید به این محله میآیند. برای همین خودم را خادم این امام میدانم و هر روز تمام توانم را به کار میگیرم تا محله را هرچهتمیزتر کنم.
رنجبر تعریف خود را از یک رفتگر موفق اینطور بیان میکند: رفتگر خوب باید بااخلاص کار کند و عاشق شغلش باشد و تمام توانش را برای نظافت محدودهای که در اختیار او قرار میگیرد، به کار گیرد.
درضمن نباید وقتش را بیهوده سپری کند. باید تصور کند خدا همیشه ناظر بر رفتار اوست. وقتی محله را پاکیزه کنی رفتار شهروندان هم بهتر میشود.
محمد رنجبر، این رفتگر زحمتکش منطقه ما انتظاراتی هم از شهروندان دارد: از مردم میخواهم به رعایت نکات نظافتی توجه داشته باشند و درخواستم بیشتر در سه قسمت است: اول اینکه زبالههای خود را در ساعت معین درِ منزل بگذارند تا گربهها پلاستیک زبالهها را پاره نکنند.
دوم اینکه مشاهده شده است برخی شهروندان ساکن منازل آپارتمانی پلاستیک زباله خود را از همان طبقه سکونت خود، از پنجره به بیرون میاندازند.
این کارشان باعث میشود که زبالهها بر روی درختان و زمین پخش شود و چون دسترسی به درختان برای رفتگران مقدور نیست، زبالهها تا مدتها باقی بماند.
دیگر اینکه از تمام همشهریهای عزیز درخواست دارم در مناسبتها که در خیابانها پذیرایی انجام میشود، همچون ایام شهادت امامرضا(ع) و سایر مراسمات مذهبی دیگر، از انداختن لیوانها برروی زمین خودداری کنند.
چراکه جمعآوری آنها کار بسیار مشکلی است و نمی¬شود با جارو جمعشان کرد و باید برای هرکدام خم شد و با دست جمعآوری کرد.
از ازدواجش سه سالی میگذرد و حاصل زندگی او تاکنون پسری یکساله است به نام «ابوالفضل».
رنجبر از زحمات همسرش تشکر میکند و میگوید: خداراشکر همسر دلسوزی نصیبم شده است که تنها انتظارش آوردن لقمهای حلال بر سر سفره است و من هم همیشه همین آوردن رزق حلال دغدغهام بوده و خواهد بود.
*این گزارش یکشنبه، ۲۲ آذر ۹۴ در شماره ۱۸۰ شهرآرامحله منطقه ۴ چاپ شده است.