بچههای مدرسه نوید فرقهایی با دانشآموزان مدارس دیگر دارند. کمی جدیتر از بقیه به آینده فکر میکنند و دغدغه درآمدزایی دارند. اینجا بچهها فقط دانشآموز نیستند؛ آنها سازنده، خلاق و کارآفریناند. در دل یک منطقه کمبرخوردار، این دانشآموزها با دستهای کوچکشان، چراغ امید روشن کردهاند. لامپ ساختهاند و از همین راه به درآمد رسیدهاند؛ حرکتی که نشان میدهد پیشرفت، نه سن میشناسد و نه محدودیت.
البته طیکردن این مسیر بدون حضور معلمشان ممکن نبود؛ معلمی که باور دارد استعداد، زنجیر کمبود امکانات را میشکند و آیندهای روشن میسازد. او بهجای اینکه بگذارد این استعدادها زیر بار مشکلات نادیده بمانند، دست این بچهها را گرفته و به آنها یاد داده است که آینده از همین امروز ساخته میشود.
دبیرستان دوره اول پسرانه دولتی حاجمحمد نوید در خیابان اروند با کمک مدیر و دبیرانش تبدیل به بستری برای پیشرفت بچهها شدهاست. حالا بالغبر دویستنفر از دانشآموزان پایه هفتم و هشتم این مدرسه ازطریق ساخت لامپ به درآمدی هرچند اندک رسیدهاند.
روی میز کارگاه دستسازههایشان را ردیفبهردیف مرتب چیدهاند؛ لامپهای کوچک و بزرگ و انواع محصولات چرمی.
اینها نشان میدهد که بچههای پایه هفتم و هشتم این مدرسه، مهارتآموزی را جدیتر دنبال میکنند. یکی از دلایل پیشرفت آنها دبیر حرفهوفن مدرسه است. سیدحمید فریمانی پنجسال پیش پا به این مدرسه میگذارد و از همان سال اول، استعداد بچهها را کشف میکند.
او میگوید: پسرهای این مدرسه بهنوعی مرد خانواده هستند. با همین سنوسال کم، دغدغه درآمد و اشتغال را دارند. خیلیهایشان هم درس میخوانند و هم کار میکنند. با هفتهای ۲۰۰هزارتومان سر ساختمان و توی تعمیرگاه کار میکنند. دیدن همه اینها باعث شد که با کمک مدیران این مدرسه به فکر پرورش استعداد بچهها بیفتیم.
به گفته او بچهها سال گذشته چرمدوزی را یاد گرفتند و توانستند محصولاتشان را بفروشند. امسال هم ساخت لامپ را آموزش دیدهاند.
ابتدای امسال ازطریق هزینه کلاسهای جبرانی مدرسه، کمک اولیا و خیران ۲۰میلیونتومان هزینه برای خرید ابزار لازم بهمنظور ساخت لامپ جمع شده است. بچههای پایه هفتم و هشتم که در کلاس فناوری ساخت لامپ را یاد گرفتهاند، دست بهکار شدند و شروع به ساخت کردند.
سیدحمید فریمانی هم با صبر و حوصله پای کار ماند و صفرتاصد کار را به دویستدانشآموز هردو شیفت مدرسه آموزش داد. آنها نمایشگاهی در مدرسه راه انداختند و اولین خریداران بچهها اولیا و دبیران بودند. بعد از آن هم خیلی از بچهها موفق شدند که لامپها را به دوست، فامیل و اطرافیان بفروشند. اینها باعث شد که مدرسه نوید بین همه کلاسهای متوسطه اول مدارس شهر، عنوان فعالترین کلاس کارگاهی را ازسوی اداره آموزشوپرورش کسب کند.
به گفته فریمانی، این درآمد شاید چشمگیر نباشد، در این سنوسال به بچهها اعتمادبهنفس و انگیزه برای پیشرفت میدهد.
محمدمهدی حشمتی
امسال در کلاس کار و فناوری کلی نکته خوب یاد گرفتیم. با انواع سیمها، قطعات الکترونیکی، ابزار ساخت لامپ و لحیمکاری آشنا شدیم. ابزار و وسایل خیلی زیاد بود و بچهها کمی گیج میشدند، اما من همهچیز را زود یاد میگرفتم و توانستم اولین لامپم را بسازم. اول چراغهای بیستوات درست کردیم و بعد پنجاهوات. بعدا قرار است ساختن مدار را هم یاد بگیریم و بتوانیم دزدگیر و دستگاه شنود و ابزار دیگر هم درست کنیم.
من فهمیدم که این کار را دوست دارم و دلم میخواهد شغل آیندهام با این کار مرتبط باشد. تا اینجا هم حدودا بیست لامپ درست کردهام که همه را فروختهام. تعدادی را هفته گذشته در نمایشگاه مدرسه به اولیا و بچهها فروختم، تعدادی را هم فامیل و عمهها و عموهایم خریدند. من قبلا هیچوقت درآمد نداشتم و همین درآمد جزئی حس خوبی به من داد.
محمدطاها آجنگان
من کلا به کارهای فنی و هنری علاقه دارم. قبلا چرمدوزی را یاد گرفتم و توانستم دو کیف چرمی برای پدر و مادرم بدوزم. کار فنی را هم دوست دارم. در خانه وسایلی را که خراب شدهباشد، باز میکنم و دوباره سر هم میکنم. ساخت لامپ را هم در مدرسه خیلی زود یاد گرفتم.
دبیرم از من راضی است و همیشه میگوید گیرایی خوبی دارم و میتوانم ایراد کار را سریع تشخیص بدهم و برطرف کنم. خودم فکر میکنم کار گروهی را خوب انجام میدهم و میتوانم چیزهایی را که یاد گرفتهام، به بقیه آموزش بدهم. تا الان حدودا پانزدهلامپ در مدرسه سر کلاس کار و فناوری ساختهام. ما اول تمرینی کار را انجام میدهیم و بعد چیزهایی را که یاد گرفتهایم، روی لامپ واقعی پیاده میکنیم. این باعث شد هیچکداممان لامپی را نسوزانیم یا خراب نکنیم. ما همه اینها را مدیون تلاش مدیر و دبیرمان هستیم. اگر آنها نبودند، ما الان ساخت لامپ را بلد نبودیم.
محمدجواد جعفری
کار فنی را دوست دارم. کلا درباره ابزار و وسایل الکترونیکی کنجکاو هستم و دلم میخواهد از نحوه ساختشان سردر بیاورم. خودم قبلا در خانه تاحدودی تولید لامپ را یاد گرفته و چندمرحله پیش رفتهبودم. علاوهبراین در تابستان، ساخت ماشین اسباببازی با وسایل دورریختنی را هم یاد گرفتم. در مسابقهای که مدرسه گذاشتهبود، با همین ماشین توانستم مقام اول را کسب کنم.
دلم میخواهد در آینده یک مغازه فروش ابزار الکتریکی داشته باشم. اگر صبح تا شب هم با این ابزار سروکله بزنم، خسته نمیشوم. تنها مشکل این است که ابزار باکیفیت نداریم. این ابزار گران هستند و بودجه مدرسه محدود است و ما نمیتوانیم با بهترین کیفیت تولید کنیم.
من حالا دلم میخواهد زودتر ساخت دزدگیر را یاد بگیرم. میخواهم با پول فروش لامپهایی که ساختهام، ابزار بیشتری بخرم و وسایل بیشتری تولید کنم.
* این گزارش دوشنبه ۱۰ دیماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۶ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.