جوان‌بخت می‌خواست همچنان همان مرد همیشه‌درصحنه ورزش باشد؛ همان که همه بن‌بست‌ها را باز می‌کرد؛ او ناباورانه رفت تا ورزش خراسان یک سرمایه بزرگ را از دست بدهد!

محمدباقر اوحدی از قدیمی‌های محله تورج بود. سال‌ها در این محله اصیل مشهد زندگی کرد و از آدم‌های ویژه و البته سرشناس این نقطه از شهرمان بود.

«افسر» خیابانی است بابیش‌از یک‌کیلومتر در مرکز مشهد؛ جایی بین ایستگاه راه آهن و حرم مطهر رضوی. دقیق‌ترش را اگر می‌خواهید، این‌طور می‌شود: خیابانی که سه خیابان شهیدهاشمی‌نژاد، آیت الله بهجت و بیهقی را قطع می‌کند.خیابان افسر از دو طرف بسته است. ته شرقی محله به یک بن‌بست می‌رسد؛ در نزدیکی‌های کوچه نوغان و ته غربی آن به بن‌بست دیگری می‌رسد، نزدیکی‌های کوچه حسین‌باشی. آخرین خانه سمت شرقی یک آپارتمان بزرگ است که در گذشته، خانه‌ای بود معروف به خانه «چهل‌خانواری». از آن خانه‌های قدیمی که یک حیاط بزرگ با حوض پر‌آب وسطش و دور‌تا‌دورش اتاق‌هایی بود که توی هر‌کدام از آن‌ها یک خانواده زندگی می‌کردند با آشپزخانه و سرویس بهداشتی اشتراکی برای همه.