این عالم خیراندیش در تأسیس و  راه اندازی امور خیریه و  عام المنفعه اهتمام فراوانی داشت و  در  ایجاد حدود بیست مؤسسه خیریه نقش ارزنده‌ای ایفا کرد و  با بسیاری از  هیئات مذهبی مشهد ارتباط داشت.

مرحوم واعظ طبسی پس از مسئولیت تولیت آستان قدس رضوی، نظام نوین اداری اسلامی را در آن ایجاد کرد، برای حفظ اموال آستان قدس تلاش‌های فراوانی انجام داد و با احیای موقوفات، آن را از نذورات جدا کرد.

میرزا مهدی اصفهانی با حضور در حوزه مشهد سبب شد توجه ویژه‌ای به مسئله مهدویت و توسل به ساحت مقدس امام عصر (عج) ایجاد شود. او در وقت فراغت طلبه‌ها را جمع و درباره امام عصر (عج) صحبت می‌کرد.

آثار بی‌نظیر دکتر مهدی محقق در حوزه‌های مختلف علوم اسلامی نظیر فلسفه، کلام، فقه، ادبیات فارسی، طب اسلامی و تاریخ علوم هنوز که هنوز است منبعی مهم و دست‌اول در مراکز علمی ایران و دنیا شناخته می‌شود.

دکتر محمدمهدی رکنی سال ۱۳۸۲ پس از ۴۶ سال تدریس تمام وقت، با رتبه علمی استادتمام از دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد بازنشسته شد و هم اکنون عضو شورای عالی فرهنگی آستان قدس رضوی است.

قدسی در شمار یاران نزدیک علی شریعتی و از هم‌رزمان محمد تقی شریعتی و آیت‌الله خامنه‌ای متخلص به «امین» بود. او در زندان با آیت‌الله سید محمود طالقانی و محمدتقی شریعتی هم‌بند بود.

رهبر انقلاب درباره حضورشان در منزل مرحوم میردامادی می‌گویند: به یاد دارم ما پسران به خانه پدربزرگمان مرحوم میردامادى می‌رفتیم. ایشان هم مثل پدر‌ها و پدربزرگ‌هاى دیگر، یک ریال یا نیم ریال به ما می‌داد.

سید محسن مصطفی‌زاده گمنام بودن را برای خودش اختیار کرده بود و از شهرت‌طلبی گریزان بود و به‌حق مصداق این مصرع زیبا بود که «جهانی است بنشسته در گوشه‌ای».

تأثیر شیخ هاشم قزوینی بر شاگردان خود از نظر اخلاقی و علمی بسیار زیاد بود تا جایی‌که به گفته رهبری، او نمونه‌ای از تربیت حوزه علمیه مشهد در آن نسل و دوران شکوفایی این حوزه بود.

علامه عزیزالله عطاردی‌قوچانی سال‌های پیاپی عمرش را صرف پژوهش، مطالعه و قلم‌فرسایی کرد تا فرهنگ غنی ایرانی‌اسلامی را کامل و جامع و بدون تحریف به جهانیان و همچنین آیندگان معرفی کند.