نوشته های سمیرا منشادی در سایت مشهد چهره
چراغ روشن خانه خدا در «میامی»
خیّران محله میامی با ساخت یک مسجد و مجتمع فرهنگی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی محله‌شان تلاش می‌کنند.
قصه‌های شبانه مادر باعث علاقه زهرا خباز به کتابخوانی شد
زهرا خانم از هر فرصتی برای خواندن کتاب‌های مورد‌علاقه‌اش درباره جانوران و کهکشان‌ها استفاده می‌کند. او توانسته است رتبه اول کتاب‌خوان برتر ناحیه ۳ آموزش‌و‌پرورش را به‌دست بیاورد.
کاتب کتیبه‌های حرم مطهر رضوی
استاد سیدعبدالمهدی حسن‌زاده را همه اهالی کوچه شهید بابانظر ۵۴ می‌شناسند؛ کسی که سال‌های عمرش را در راه کتابت قرآن و کتیبه‌نویسی گذارنده است. حسن‌زاده تاکنون دو قرآن کتابت کرده است.
دو دهه پر گل برای قدیمی‌ترین تیم فوتسال گلشهر
تیم فوتسال فدک‌الزهرا ۱۸ سال است فعالیتش را از گلشهر آغاز کرده و در این سال‌ها عناوین رنگارنگ بسیاری را کسب کرده است. آن‌طور که یکی از بنیان‌گذاران می‌گوید، این تیم از ابتدا کار خود را با فوتبال آغاز کرده است.
همسایگی حسینیه با مسجد مکی
یکی از جلوه‌های وحدت را می‌توانید در محله مهدی‌آباد ببینید، وقتی متوجه می‌شوید که مسجد مکی این محله درست پهلوبه‌پهلوی حسینیه علی‌بن‌ابیطالب (ع) قرار گرفته است، آن‌چنان‌که دیوار میانی آنها مشترک است.
مهاجر واقف کتابخانه ۱۰ هزار جلدی
سیدعلی حسینی مردی مهاجر از ولایت بامیان است که سقف بالای سرش، یعنی تمام دارایی‌اش را وقف کرده تا با قسمتی از آن، کتابخانه‌ای برای دانش‌آموزان افغانستانی و مهاجران بازمانده از تحصیل بسازد.
مستندساز شهدای خیابان «شهید علیمردانی» مشهد
عبدالرضا طیبی که خودش در نوجوانی جبهه رفته می‌گوید: یک روز به خانه شهید‌طحان رفتم و مادر شهید درخواست کرد که اسم فرزندش را روی حلب روغن بنویسم و سر کوچه بزنم. همین باعث به فکر مستندسازی بیفتم.
ورزشکار مشهدی، با کتابخوانی، دیو سپید را فتح کرد
محمد رشیدی می‌گوید: هر کوهنوردی دوست دارد به دماوند صعود کند، من هم آن‌قدر کتاب و وبلاگ افرادی را که به قله دماوند صعود کرده بودند، خوانده بودم که مسیر را به‌خوبی می‌دانستم.
همدلی راز موفقیت تیم شاهین محله رضائیه است
رضا مخملباف، مربی چهل‌و‌شش‌ساله محله رضائیه، تمام وقتش را وقف ورزش نونهالان و نوجوانان این محله کرده و توانسته مقام قهرمانی بدون شکست را در سال۹۳ کسب کند.
هرکاره تراش‌ها را از شهر بیرون می‌کنند
علی فیضی‌زاده، چهل‌ویک‌ساله است که نیمی از سال‌های عمرش را در تراشیدن دیگ‌های سنگی یا همان «هرکاره» معروف مشهدی‌ها صرف کرده است؛ کاری که به‌گفته خودش، دیگر مثل گذشته رونق ندارد.