هادی گنجی، ووشوکار دارنده ۲۰ عنوان استانی و کشوری می‌گوید: از وقتی به باشگاه می‌روم، خیلی خویشتن‌دار شدم، حتی اگر طرف مقابلم هم مقصر باشد، سعی می‌کنم مسئله را با عذرخواهی برطرف کنم.
زیاد پیش می‌آید که مصطفی صفری حتی روز‌های تعطیل هم سر کار بماند تا هزینه زمین چمن را جور کند. حقیقت این است که او، کودکی‌اش را در چهره بچه‌های تیم فوتبال شهرک شهید رجایی می‌بیند.
خانواده پنج‌نفره فریدی که همه اعضایش ورزش کارانی حرفه‌ای هستند با کمربند‌های مشکی، بخشی از خانه‌شان در محله مهرمادر را به باشگاه ورزش ی تبدیل کرده‌اند و قهرمان پرورش می‌دهند.
نیناعادلی قهرمان کشوری اسکیت می‌گوید: اوایل کفش اسکیت نداشتم و از دختر همسایه‌مان قرض می‌گرفتم. آهسته‌آهسته آن‌قدر به این رشته علاقه پیدا کردم که دیگر نتوانستم آن را فقط به صورت یک تفریح دنبال کنم.
نازنین شریعت ۶ساله هم‌محله‌ای ما در محله نوده ماست که از همان کودکی به‌دنبال ضربه‌فنی کردن مشکلات است.
شاید هوادارن فوتبال او را با کارت زرد و قرمزهایش بشناسند، اما محسن قهرمانی به گفته فرزندانش، همسرش و حتی همسایه‌هایش، آدمی متفاوت است.
نازنین‌زهرا زحمتی نوجوان محله فجر به‌طور حرفه‌ای در ورزش ی مثل طناب‌زنی فعال است. او در مسابقات متعدد این رشته شرکت کرده و موفق به کسب افتخاراتی شده است.