تعمق در تاریخ نشان می‌دهد که دوره تیموری، دوره شکوفایی هنر است. بایسنقرمیرزا پادشاه تیموری خطاط بود و نقش زدن با دوات و جوهر را خوب می‌دانست؛ برای همین هم دست به قلم برد و قرآن را کتابت کرد.
ساخت صحن قدس دهه ۶۰ در دستور کار قرار گرفت و در سال ۱۳۷۰ ساخت کالبدی آن به اتمام رسید. در سال ۱۳۷۳ نیز کار کاشیکاری و تزئینات آن تمام شد. اما تزئینات آن سه سال بعد تکمیل شد.
قوام‌الدین شیرازی از معماران معروف خراسان است که در سده نهم هجری‌قمری با پشتیبانی شاهرخ تیموری و گوهرشاد، همسر شاهرخ، بنا‌های باشکوهی در محدوده خراسان بزرگ و قلمرو تیموریان ساخت.
شیخ مهدی واعظ خراسانی، از روحانیان تأثیرگذار در واقعه گوهرشاد مشهور به محدث کبیر بود که در حرم‌مطهر رضوی مدفون شده است.
عکسی از مسجد گوهرشاد در دوره قاجار وجود دارد که در آن، در ضلع جنوبی آن، اتاقکی چوبی به چشم می‌خورد که در‌واقع محل چاه آب مسجد گوهرشاد است؛ چاهی که هنگام بی‌آبی، از ظرفیت آن برای تأمین آب مورد‌نیاز زائران استفاده می‌شده است.
مریض‌خانه‌های مشهد به دلیل شکل‌گیری در کنار بارگاه ثامن‌الحجج (ع)، شفاخانه نامیده می‌شدند و در گذر تاریخ، جای خود را به بیمارستان‌هایی دادند که نخستین و مهم‌ترین آنها، بیمارستان امام‌رضا (ع) است.
«احمد مهرمشهدی» معروف به حاج «احمد افخمی» یکی از موذن‌های خوشنام محله امام رضا(ع) است. او در سیزده‌سالگی، موذن رسمی مسجد گوهرشاد شد و این افتخار تا ۴۰ سال بعد برای او باقی ماند.