شرایط کار در تبادکان بسیار سخت بود اما وجود دانشآموزان بااستعداد و نخبه تعهدم را برای ماندن بیشتر میکرد، تمام تلاشم را برای شکوفاشدن این استعدادهای بالقوه اما واقعا محروم انجام دادم، روزها و ساعتهای زیادی را بدون حتی یک ریال دستمزد بهطور خصوصی به آموزش و تعلیم این دانشآموزان میپرداختم تا آنها برای مسابقات و المپیادهای علمی آماده شوند. خوشبختانه نتیجه آن را نیز دیدم و دانشآموزان مدرسه ما هر سال در جشنوارههای مختلف علمیکاربردی شرکت و مقامات مختلفی را نیز به دست آوردند. اینها بخشی از روایت مژگان دلیر از شرایط تدریسش است.
محله حجت نامش را از مسجد حضرت حجت(عج) در توس ۴۱ وام گرفته است. شهرک حجت از سال ۱۳۶۵ بهتدریج وارد بافت شهری شده است. حجت جزو محلات پرجمعیت شهر محسوب میشود. خانههای ریزدانه ۳ طبقه بیشترین مساحت این محله را بهویژه در توس ۵۳ (مجتمع مسکونی یاس) به خود اختصاص میدهد. مهمترین راه دسترسی به این محله بولوار توس است.
قدیمیهای خیابان حجت، این محدوده را به نام آسیاب میشناختند. علت این نامگذاری هم وجود آسیابی در ابتدای این خیابان بود. انتهای حجت هم به کوره آجرپزی میرسید. کوچه حجت18یکی از کوچههای میانی این خیابان است. کوچهای که فاصله مناسبی با کوره آجرپزی داشته و زمینش استقامت ساخت و ساز و تراکم زیاد را داشته است به همین دلیل از کوچههای پرجمعیت محدوده حجت محسوب میشود.
کوچه شهید غلامحسین درودی14 یکی از فرعیهای خیابان توس41 یا همان شهرک حجت است. از نظر موقعیت مکانی این کوچه از سمت چپ مسکونی و از سمت راست همجوار با کال چهل بازه است. در گذشته این کوچه خیابان اصلی (توس41) بود. اما حالا یکی از فرعیهای شهرک حجت است و مانند قبل رفتوآمد در آن جریان ندارد. این کوچه بهدلیل وجود باغ گیلاس چند هکتاری در زمینهایش بین اهالی به کوچه باغ گیلاس معروف است.
سال 47 شهرداری دفن اموات در قبرستان تپه سلام را ممنوع اعلام کرد و مردم که جایی را برای دفن مردههایشان نداشتند رفتند پیش بیبی و از او خواستند یکی از زمینهایش را بدهد برای قبرستان. او هم این زمین را داد. تا آن موقع 9 شهید در آن دفن شده بود و شهید خدامی هم وصیت کرده بود که در این قبرستان دفن شود.
کمی آن طرفتر چند کودک با توپ پلاستیکی مشغول بازی هستند، اینجا انتهای شهرک حجت است؛ زبالههای رهاشده که هر روز بیشتر و بیشتر میشوند تهدیدی برای سلامتی و زندگی مردم محله هستند.