محله حجت

محمد‌علی عبدی می‌گوید: بین بازی‌های بچه‌های قدیم، توشله‌بازی (تیله‌بازی) و بجل‌بازی (به استخوان زانوی پای گوسفند بجل می‌گفتند) از همه معروف‌تر بود و طرفداران زیادی داشت.

علی نیازپور پدر خانواده چندین سال است که کوهنوردی را شروع کرده و به تشویق او شش فرزندش هم پایشان به کوه و کوهنوردی باز شده است.

شهرک حجت از سال ۱۳۶۵ به تدریج وارد بافت شهری شده است. نام این محله از نام مسجد حضرت حجت (عج) در توس ۴۱ برگرفته شده است.

«بی‌بی‌بیگم‌آقا» و «حاج‌احمد»، نبیره‌های حاج‌میرزاحبیب خراسانی، از ملاکان بزرگ زمان خود بودند که کار‌های خیر زیادی انجام دادند و آثار وقفی زیادی در این محله برجای گذاشتند.

رفت‌وآمد خارج از قانون و قاعده موتور‌‌‌سواران و عابران پیاده درکنار بی‌توجهی به قوانین ازسوی رانندگان وسیله نقلیه باعث شده است این بولوار پرتردد در صدر خیابان‌های پرخطر شهر قرار بگیرد. در پرترافیک‌ترین ساعت روز با سرهنگ محمد داوودآبادی، جانشین رئیس پلیس اداره آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهور استان خراسان رضوی، همراه شدیم و رفتارهای ترافیکی کاربران را زیر ذره‌بین بردیم.

کوچه شهیددرودی20 قدمتی شصت‌ساله دارد. شکل‌گیری و مسکونی‌شدن این خیابان در نخستین سال‌های دهه شصت اتفاق افتاد. به‌دلیل وجود قبرستان قدیمی محله در آن، از قدیم به کوچه قبرستان معروف شده است.به گفته قدیمی‌های محله، اولین کسی که در این گورستان دفن شده، کارگر غریبی بوده که برای کار به مشهد آمده و روی زمین‌های کشاورزی ارباب بحرآباد کار می‌کرده است. این کارگر از دنیا رفت و به دستور بی‌بی‌بیگم حبیب‌اللهی، همسر ارباب بحرآباد، او را در زمین کشاورزی (قبرستان کنونی) دفن کردند. از 10 سال پیش دفن غیر بومی ها در این قبرستان ممنوع است .

بی‌بی زهرا آن‌قدر شهید دیده بود که وقتی سر پدر را در آغوش گرفت تیری که به سر پدرش خورده و تمام سرش را متلاشی کرده بود نه‌تنها او را نترساند بلکه مصمم‌ترش کرد. زنی که مقابلم با آرامش نشسته است، در اوج جوانی پیکر بیش از 500شهید را از نزدیک دیده و همراه خانواده‌اش مویه کرده است او آرامش دل خانواده شهدا بود، چه آن پنج شهید خاندان علیزاده که پسرعموهایش بودند و چه آن‌ها که حتی نامشان را هم نشنیده بود.