مسجد «جعفری» در دیوار سمت راستش یک آب‌انبار دارد که قدیمی‌های مشهد آن را با اسم «موری» می‌شناسند. آب‌انبار موری هم دارای یک کتیبه است که در متن آن، نام «ناصرالدین‌شاه قاجار» به‌وضوح خوانده می‌شود.
حاج‌ناصر فارسی از آب‌انبار چسبیده به مسجد ترک‌ها به‌عنوان بزرگ‌ترین آب‌انبار محله بالاخیابان یاد می‌کند که آب فراوانی داشت و بعد از فوت میرممد مدتی به کفاشی تبدیل شد.
مسجد «بقیه‌الله» پیش از انقلاب «حوض کوله» نام داشت. آن‌طورکه گفته می‌شود، محلی که بنای مسجد در آن قرار دارد آب‌انبار بوده و شخصی به نام «کوله» تصمیم به احداث مسجد در نزدیکی آن می‌گیرد.
در کوچه آیت‌الله خامنه‌ای، نبش سه‌راهی اول، آب‌انباری قدیمی وجود داشته که اکنون اثری از آن به چشم نمی‌خورد. در‌کنار این آب‌انبار، آبخوری قدیمی با طرحی شبیه به محراب که تداعی‌کننده سقاخانه‌های سنتی ایران است.
روایت حاج محمد اسماعیل‌زاده، حلبی‌ساز قدیمی مشهد از «حیطه کرب‌علی» که این روز‌ها با نام کوچه آخوند خراسانی ۱۲ تابلو خورده است.
گزارشی از شکل‌گیری خیابان دانشگاه یک که زمانی جزو باغات بزرگ بالاخیابان بود.
این کوچه ترکیبی است از چند خانه قدیمی که در میانشان ده‌ها آپارتمان و هتل نوساز نیز به چشم می‌خورد. نامش در کلام پیرهای محل «حوض‌خرابه» است. محمد احمدی که 57سال پیش در همین کوچه به دنیا آمده، حوض‌خرابه را ندیده است، اما نقلش به خاطرات مرحوم پدرش برمی‌گردد و می‌گوید: «محل کنونی هتل گلشن در حدود صد سال پیش حوض‌خرابه بود.»