علی و مهدی علیدوست دو برادر کاراته‌کار هستند که هرروز ظهر بعد‌از باشگاه سری به مسجد محله یعنی مسجدالنبی(ص) در خیابان محتشمی می‌زنند و هر‌کاری از دستشان برآید، انجام می‌دهند.
محمد‌عرفان مَلوَندی می‌گوید: همیشه سعی کرده‌ام برای محله مفید باشم و دغدغه همسایه‌هایمان را داشته باشم.
تشویق خانواده و اطرافیان و دیدن مداحان در هیئت‌های مذهبی برای محمدمهدی جمالی تأثیرگذار بوده است. او می‌گوید: مادرم اشعار مذهبی را برایم می‌خواند. من هم با چندبار تکرار آنها را پیش دوستان و اقوام از بَر می‌خواندم.
سحر مومنی برای رسیدن به مقام‌های کشوری یا برون مرزی تلاش زیادی کرده است. خودش می‌گوید: از مهمانی، تفریح و استراحتم زدم تا بتوانم روی این سکو‌ها بایستم.
این نوجوان مدرسه استثنایی بااینکه قدرت تکلم چندانی ندارد، به یادگیری دروس مدرسه علاقه بسیار نشان می‌دهد و به‌تازگی جلد سوم کتاب پایه اول دبستان را هم به پایان رسانده است.
بهنیا از دوران مهدکودک، در رشته ژیمناسیک کار می‌کند و بعد از اینکه سال ۱۴۰۰ مقام سوم استانی را به دست آورد، راهی مسابقات کشوری شد که در آن مقام دوم انفرادی و مقام سوم پنج‌نفره را کسب کرد.
وحید نصرتی می‌گوید: من در فوتبال ناملایمات بسیاری دیدم. آنچه برای برخی از مدیران فوتبالی مهم نیست، عزت‌نفس بچه‌هاست. برای همین خودم حواسم به بچه‌های ضعیف‌تر است و همه بچه‌ها را به یک چشم می‌بینم.