این دختران هر یک در عرصه‌ای، موفقیت‌های ملی و بین‌المللی کسب کرده‌اند. در عکس‌ها و تیتر‌ها و روی جلد رسانه‌ها، همه‌جا را تصرف کرده‌اند، از نام‌آوری در المپیاد‌های علمی و پژوهشی تا فتح قله‌های بلند.
امیر‌علی فروزنده از سه‌سال‌و‌نیم پیش، رشته کیک‌بوکسینگ را شروع کرده و در همین مدت توانسته است دو مقام نایب‌قهرمانی و یک قهرمانی استانی را به دست بیاورد.
نرگس فدایی یکی از کم‌سن‌وسال‌ترین مربیان رزمی‌کار با شاگردانش یک خانواده تشکیل داده‌اند. می‌گوید: «اگر می‌خواهید نظم و مسئولیت‌پذیری از سنین کم در فرزندتان نهادینه شود، او را در رشته‌های رزمی ثبت‌نام کنید.»
محمد‌مهدی کاراته را از نه‌سالگی در باشگاه مسجد محله‌شان شروع کرد. هفت‌سال از آن زمان گذشته و او موفقیت‌های ورزشی خود را مدیون تلاش مضاعفی می‌داند که انجام داده است.
این روز‌ها ویدوئی در فضای مجازی دست به دست می‌شود که در آن مهرناز حسینی با یک ضربه کاربردی، حریف خودش را در ثانیه دهم ناک اوت می‌کند. فنی که بین کاراته‌کار‌ها به «کایتن» شهرت دارد و اجرای آن برای بزرگسالان هم سخت است.
ابوالفضل ظریف‌پور می‌گوید: همه هدف‌گذاری و فکر و ذکرم رقابت‌های پاراالمپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس است. نیم‌نگاهی هم به گرفتن مدال دارم اما برای کسب مدال در پاراالمپیک باید رکوردم را بهبود ببخشم.
مهلاخانم تنها چند‌ماه است که ورزش جودو و دفاع شخصی را شروع کرده و در همین مدت کوتاه در مسابقات کشوری اخیر توانست در رده سنی نوجوانان و در وزن منفی۷۰ مقام دوم کشور را کسب کند و حکم قهرمانی به امضای آرش میراسماعیلی را هم بگیرد.