این باستانیکار نوجوان میگوید: گاهی در کودکی همراه پدربزرگم تمرین باستانی کاران را تماشا میکردم. حرکات ورزشی باستانی، احترام به بزرگتر و پیشکسوت، جوانمردی و... را در این ورزش میدیدم.
محمدحسن وزیریفرد میگوید: هدف اصلی ما از برگزاری مسابقه نوجوانان برتر، همکاری، همافزایی و برقراری ارتباط بین مساجد بود. میخواستیم نوجوانان ازطریق برنامههای فرهنگی به مساجد و هیئتها جذب شوند.
امیرعلی رضایی و پسرعمویش علیاکبر قلبشان را به حفظ پنججزء قرآن نورانی کردهاند و در این مسیر هم تاکنون افتخاراتی داشتهاند. آنها در مسابقات شهر قم، رتبههای اول و چهارم را کسب کردند.
سبحان میگوید: دوستم دانیال، ووشوکار بود. یک روز گفت «بیا برویم به باشگاهی که من در آن تمرین میکنم.» دیدم و ثبتنام کردم. در مسابقات کشوری بعداز شکست حریفانم، مدال طلا را به دست آوردم.
«علی دامغانی» این اطمینان را دارد که اگر با استادش قالیشویان آشنا نمیشد، اکنون در سن بیستسالگی در دانشگاه فردوسی رشته فیزیک را نمیخواند و مسیر دیگری را میرفت.
این قهرمان کشوری میگوید: مسابقات بعدی ما احتمالا حدود ۶ ماه دیگر باشد. البته آن موقع من ۱۱ ساله میشوم و رده سنیام بالاتر میرود. مربیام میگوید که باید قویتر شوم.
این ورزشکار موفق از ششسال قبل رشته کیکبوکسینگ را انتخاب کرده و در این مدت ۱۰ مدال طلای استانی و یک طلای کشوری به دست آورده است. او امید دارد همراه با این تیم به المپیک برود و از مدالآوران باشد.