شهر مشهد در جایگاه مرکز ایالت خراسان همیشه موردتوجه حاکمیت بوده و از عصر تیموری سکه‌های فراوانی با نام این شهر تابع نظام پولی حکومتی، به ضرب رسیده است.
همه حاج‌کاظم را به امور عام‌المنفعه‌اش می‌شناختند. کمتر کسی باور می‌کرد همین مرد بی‌ریا، روز‌های بسیاری توی یکی از اتاق‌های خانه‌اش با مبارزان حلقه اصلی انقلاب همچون چهره رهبر معظم انقلاب هم‌سفره می‌شود.
سیدعلی حسینی مردی مهاجر از ولایت بامیان است که سقف بالای سرش، یعنی تمام دارایی‌اش را وقف کرده تا با قسمتی از آن، کتابخانه‌ای برای دانش‌آموزان افغانستانی و مهاجران بازمانده از تحصیل بسازد.
ساعت صحن کهنه نذر فردی است که به مریضی لاعلاج مبتلا می‌شود و نذر می‌کند که اگر شفا پیدا کند، یک ساعت به حرم‌مطهر اهدا کند. این ساعت که در هامبورگ آلمان ساخته شده، پس از شفایافتن این فرد به حرم رضوی آورده شده است.
سیده طاهره زارعی خانه‌ای که مهریه‌اش بود را وقف حسینیه کرد و حالا اهالی خانه آن‌ها را به نام حسینیه چهارده معصوم(ع) می‌شناسند.
حسین جمعه‌پور واقف مسجد قمر‌بنی‌هاشم(ع) است. او با نیت اینکه هیئت سید‌الشهدا(ع) زاوه غیر از رنج سفر، دیگر دغدغه‌ای نداشته باشد و راحت عزاداری کنند، تصمیم گرفتم هر طور شده زمینی را خریداری و وقف مسجد کند.
حلوائی از روستا‌های قدیمی شمال شرق مشهد محسوب می‌شود که امروزه تقریبا وارد محدوده شهری شده است. وجه تسمیه آن معلوم نیست. واژه «حلوا» معمولا به معنای شیرینی گرفته می‌شود.