در کارنامۀ کاری احمد مهران‌فر عناوین مختلف شغلی را می‌توان پیدا کرد؛ اما پای خاطراتش که می‌نشینیم رزمنده‌بودن برایش افتخاریست فرای همۀ سمت‌ها.
سی‌نوجوان محله خاتم‌الانبیا (ص) دست در دست هم دادند تا کاری کنند کارستان. حالا تعدادشان از ۱۱۰ نفر هم بیشتر شده است.
جهاد سازندگی زنجیره‌ای بود که حلقه‌های اصلی آن روستاییان بودند. کار به این صورت بود که در روستا مردم انتخابات برگزار می‌کردند و «تعاونی» شکل می‌گرفت.
کیسه‌ها را پر از شن می‌کند و به داخل حیاط می‌کشد. آقای زارع می‌گوید: نگاه به جثه درشت ابوالفضل نکنید. از همه بچه‌ها فرزتر و کاری‌تر است.
محمدباقر گلکار که کارش را به عنوان مهندس و با ساخت پل و خاکریز در جبهه‌های جنگ شروع کرده، با دیدن شهادت هم‌رزمانش و تاسف از اینکه نمی‌تواند به آن‌ها کمک کند، تحصیل را در رشتۀ پزشکی ادامه داد.
ساکنان محله زارعین از صبح زود به استقبال جهادگران درمانی آمده‌اند تا شاید بتوانند درد خود را دوا کنند. بیشتر مراجعه‌کنندگان زن هستند که اغلب با فرزندانشان آمده‌اند.
حسین اکبری از خاطره دیدارش با شهید آوینی می‌گوید: پشت دستگاه مویلای فیلم شانزده‌اش بود و کار مونتاژ می‌کرد. توصیه می‌کرد تصاویری که می‌‌گیرید واقعی باشد و حس‌و‌حال را منتقل کند.