نوغان یکی از شهرهای قرارگرفته در دشت توس و مرکز آمدوشد بزرگان و صاحبان علم بوده است. رجال و شخصیت‌های زیادی نزدیک به ۱۰ قرن از محله نوغان برآمدند.
به گفته ساکنان قدیمی، این کوچه اوایل دهه۶۰ خاکی بود و آبادانی نداشت. به‌مرور فعالیت مراکز آموزشی و اداری در این کوچه، آن را به یکی از معابر شلوغ و پر‌تردد شهر تبدیل کرد.
چله امسال را میهمان پیر محله فردوسی شدیم. حاج‌عبدالله ابهری، کهن‌سال‌ترین فردی است که در اسلامیه متولد شده و عمر صد ساله‌اش را همین‌جا سپری کرده است.
خیابان دانش‌آموز۵، سه مدرسه دخترانه دارد و با‌توجه‌به تنوع رشته‌ها و دوره‌های آموزشی، این معبر با بازگشایی مدارس در ابتدای مهر، روز‌های شلوغ‌تری را سپری خواهد کرد.
کوچه حوض نو، قبل از خرابی بازار بزرگ، ادامه کوچه‌های مخابرات و حوض‌آب بود که از این بازار تا فلکه آب امتداد داشت.
وجود باغ ملک‌آباد به عنوان بزرگ‌ترین فضای سبز شهر در یک سمت این معبر، آن را خوش‌منظر و خوش‌آب‌و‌هوا ساخته است.
نمای ساده و گنبد‌های طلایی مسجد حجت بن الحسن (عج) سال هاست از روی تپه‌های ارتفاعات جنوبی چشم نوازی می‌کند.