خیابان امامت ۲ معبری فرعی است در دل محله آزادشهر با درختان سرسبز و بنا‌های اعیانی! پنجاه‌سال پیش اسمش «خیابان اول آزادشهر» بود. بعدتر، آن را به نام «کوچه روبه‌روی پارک (ملت)» می‌شناختند.
این کوچه به‌واسطه هم‌جواری با حوض‌انبار بازار فرش به‌نام حوض چهل‌پایه خوانده می‌شد و بیش از پنجاه خانوار داشت که امروز کمتر از انگشتان یک دست خانوار در آن باقی مانده است.
همه عمر زهرا رفائی صرف خدمت به عزاداران حسینی در تکیه ۲۰۰ ساله کرمانی‌ها شده است.
حدود سیصد سال از نصب ضریح مرصع می‌گذرد. این ضریح افشاری را بنا به قول مشهور، نوه نادرشاه وقف آستان کرده است و جواهر‌های زیبایی که بر تارک آن نشسته، آن را معروف به ضریح جواهرنشان کرده است.
سال‌های عمر این کوچه به تازگی در محدوده سه‌رقمی‌شدن قرار گرفته است و تعداد نام‌هایی که در این دوران بدان شناخته شده، درخورتأمل است. این کوچه به نام حاج ابراهیم چاووش خوانده می‌شده است.
کوچه شهید‌قوی‌پیکر جزوی از محله تلگرد است که قدمتی باستانی دارد و با نام «تیرگرد» یا «تیرآباد» در دوره اشکانیان ساخته شده است. البته نام این روستای تاریخی از سده دوازدهم قمری در وقف‌نامه‌ها به چشم می‌خورد.
مزرعه گل‌ختمی یا با املای قدیمی‌اش، «گل‌خطمی»، یکی از شناخته‌شده‌ترین مزارع بیرون باروی شرقی مشهد بود که در سال۱۳۴۰ خورشیدی رسما به قسمتی از شهر تبدیل شد و اراضی آن گستردگی زیادی داشت.