وجود مرکز بهزیستی و بیمارستان هفده‌شهریور سبب شده همیشه در دو سمت این خیابان خودرو پارک باشد. حدود دویست‌متر سمت راست این معبر، مرکز «جامعه نابینایان» قرار داردو پیاده‌روسازی در همین فاصله، خاص این افراد اجرا شده است.
مهدی جهان، که از سه سالگی ساکن مشهدقلی شده و کمبود امکانات مردم این محله را از نزدیک لمس کرده با رسیدن به سن جوانی تصمیم می‌گیرد تا با کمک و همراهی اهالی، شکل و بافت محله خود را تغییر دهد.
کوچه حر ۱۶ (شهید غلام حجتی) از دل باغ‌تره‌ها و زمین‌های کشاورزی حاج‌احمد جامی و مرحوم قیاسی شکل گرفت.
حسن گچ‌پز، تنها وارث بنای مدرسه جعفریه، تلاش می‌کند تا یادگار مرحوم حاجی‌عابدزاده از گزند تخریب دور بماند.
ساکنان، کوچه شهید‌آوینی۴۰ را به «نوکاریز» می‌شناسند. کوچه بافت سنتی و قدیمی دارد و انتهای آن به زمین‌های کشاورزی منتهی می‌شود.
مأمور ثبت احوال هر از چندگاهی می‌آمد و جامانده‌ها را شناسنامه می‌داد. کسی که شناسنامه به ما می‌داد در کوچه و خیابان‌ها راه می‌رفت و هر کس که دو قران به او می‌داد برایش شناسنامه صادر می‌کرد.
اکنون یکی از مراکز مهم هویت ی محله کوی مهدی، بوستان بهشت است که نیمه اول سده چهارده خورشیدی مهم‌ترین آرامستان عمومی مشهد بود.