محمدعلی سلطانی یکی از قدیمی‌ترین باغبان‌های پارک ملت است که عمری با درخت‌ها زندگی کرده است. او که پدرش کشاورز بوده خودش هم با گیاهان رابطه خوبی دارد و تا حالا ۲۹ سال سابقه کار دارد.
ابوالفضل جنتی فروتَقه، پلاک‌کوب درختان مشهد، از سال ۱۳۸۴ کارش را به‌عنوان کارمند سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری شروع می‌کند. پیش از او در سال ۱۳۷۵، پلاک‌کوبی در مشهد آغاز و بعد از مدتی رها می‌شود.
حاج‌حسین حاجی‌پور تعریف می‌کند: مرحوم پدرم، باغبان‌ابرام، از کشاورزان حاج‌حسین‌آقای ملک بود. آن روز‌ها روستای وکیل‌آباد چهار‌قلعه داشت که آقای ملک از میانشان در قلعه اربابی، زمینی به پدرم بخشیده بود. در همین خانه بزرگ شدم و سال‌ها گله‌دار قلعه بودم.
محمدعلی امام‌دادی سال‌هاست بازنشسته شده اما همیشه حواسش به درختان و فضای سبز هست. می‌گوید: در خیابان دور می‌زنم و اگر کسی مسافرت بود یا فراموش کرده بود به درختانش رسیدگی کند، آنها را آبیاری می‌کنم.
محمدعلی صالحی با کاشت ۱۵۰درخت در اطراف خانه خود سعی در سبز کردن زندگی‌اش دارد. حتی پیشنهادی هم مبنی بر ساخت دیوار سبز به جای دیوار بتنی در اطراف مجتمع‌اش مطرح کرده است.
علی باقری از اولین افرادی است که در مشهد هنر فرم‌دهی فضای سبز را آغاز کرد. او یک قیچی ویژه باغبانی در جیب کاپشنش دارد و هر جای شهر که درختان یا بوته‌ها به هرس‌کردن احتیاج داشته باشند، درنگ نمی‌کند.
حسین رحمتی‌خواه درباره احیای درخت چنار می‌گوید: آن‌قدر مراقبش بودیم که حالا دوباره جانی گرفته و بر تنه خالی و خشکش شاخه‌های جوان سبز شده است.