علی عسکری، متولی مسجد، در سال ۸۲ با نصب یک چادر گروهی که از سپاه قرض کرده بود، این مسجد را در مجتمع پردیس وکیل‌آباد برپا کرد.
پژوهش علمی فیروزه مدیر خراسانی و سهراب خواجه نژاد زوج هنرمند محله هاشمیه، درباره «تاثیر فرهنگ عامه از طریق تئاتر بر کودک » آنان را به اسیتژ تئاتر کودک در آفریقای جنوبی برد.
در مرکز آموزشی اوتیسم محله رحمانیه، کودک انی نگاه داشته می‌شوند که عموما درباره آن‌ها باور‌های نادرستی وجود دارد و همین بیشتر از هر چیز دیگری والدین این کودک ان را آزار می‌دهد.
کانکس سفید و بزرگی در حاشیه پیاده‌راه دور میدان بوستان جا خوش کرده است. روی دیواره کانکس، نوشته شده است: «پیشخوان خدمات کتابخانه‌ای نور امید» و کلی هم نقش و نگار دارد.
بازی‌های فکری خود را به مسجد می‌آوریم و دور هم بازی می‌کنیم و در آخر هم آقای طاهری درباره احکام برای ما صحبت می‌کند. من اینجا درباره حق‌الناس یاد گرفتم و حواسم هست که حق کسی را پایمال نکنم.
این کتابخانه سال77 تأسیس شده و از همان‌زمان به محلی تبدیل شده است که بچه‌های این چهار مدرسه بعد از اینکه صدای زنگ آخر به گوش می‌رسد، با شور و هیجان به‌سراغ قفسه‌های آن می‌آیند و به‌دنبال آنچه ذهن کودک انه‌شان را به خود مشغول کرده است می‌گردند. همین اشتیاق بچه‌ها و حضور همیشگی آن‌ها در این کتابخانه، دلیل خوبی بوده تا مسئولان به فکر بخشی مجزا برای کودک و نوجوان باشند. این کتابخانه با داشتن بخش‌های متفاوت و همچنین برگزاری برنامه‌های فرهنگی خاص، توانسته با جذب زیاد اهالی محله در سال 1400 به دومین دوره از اجرای طرح «مأموریت کتابخانه من» راه پیدا کند.
خانه‌‌ای در حاشیه شهر مشهد، محل زندگی فرزندانی است که «شگفت‌انگیز»، شایسته‌ترین کلمه برای توصیف آن‌هاست و والدینی که به‌معنای واقعی کلمه، عمر و سرمایه خود را برای آموزش بچه‌ها گذاشته‌اند. پرهان هشت‌ساله، مهر سال گذشته، کلاس اول را ثبت نام کرد و در خرداد، کنار پسرهای کلاس‌ششمی آزمون داد.