صبح و ظهر از «کوچه شهید‌رضا رستمیان» صدای دانش‌آموزان به گوش می‌رسد. این معبر عریض در یکی از معابر فرعی خیابان مصلی ۱۵ قرار گرفته است.
خیابان سمیه قدمتش به پنجاه‌سال نمی‌رسد. برخی ساکنانش از همان ابتدای قطعه‌بندی زمین‌ها و مسکونی‌شدنش تا‌کنون در این خیابان سکونت دارند و یکدیگر را خوب می‌شناسند.
محلات قبر میر، عیدگاه، سرحوض، جدید‌ها و غیرشمار‌ها از جمله محلات قدیمی مشهد است که اکنون در حدود محله پایین‌خیابان قرار دارند.
جالب است بدانید که تا پیش از بالاخیابان و پایین‌خیابان، فقط دو خیابان دیگر در ایران ساخته شده بود که یکی در هرات و دیگری در قزوین قرار داشت.
خیابان شهید نوذری ۳، معبری پرجمعیت در دل محله امیریه است و همه واحد‌های مسکونی آن در مجتمع‌ها واقع شده‌اند که ساختشان از هجده سال قبل آغاز شده است.
پس از واقعه انفجار در دفتر حزب جمهوری در سال ۶۰ که منجر به شهادت دکتربهشتی شد، خود مردم به‌طور غیررسمی این خیابان را «شهیدبهشتی» می‌نامیدند.
براساس آنچه از دوران صفوی برای ما به یادگار مانده، محراب خان در جوانی از کارگزاران دربار شاهان صفوی بوده و به دوات‌داری آنان اشتغال داشته است.