آبادانی خیابان سیدی بی‌شک مدیون مرحوم سید محمود سیدی است. او در دهه30 با حضور در این منطقه که بیابانی بیش نبوده و حتی در محدوده شهری به حساب نمی‌آمده است اقدام به حفر چاه و احداث باغ می‌کند.
امام هادی 3 معروف به چهارکوچه قلب «بحرآباد» یا همان «بهرآباد» یا به بیان بهتر «بهارآباد» است. از چهار سمت آن کوچه‌هایی منشعب می‌شد و به همین دلیل به آن «چهار کوچه» می‌گفتند. در قدیم اینجا مظهر قنات بحرآباد و محل ارتباطات اجتماعی مردم به‌ویژه زنانی بوده است که هر روز برای برداشت آب و شست‌وشو می‌آمدند. «چهار کوچه»همچنین محل تولد اتفاقات انقلاب و نیز اتفاقات مهم تاریخی در منطقه بحرآباد بوده است.
داستان این کوچه سرنوشت خانواده‌هایی است که از گذشته‌های دور در خانه‌های کوچک و کنار هم زندگی می‌کنند و نوع زندگی‌شان تحت‌تأثیر بیماری‌شان با دیگران خیلی فرق می‌کند؛ آن‌ها از بیماری جذام رنج می‌برند.
کوچه شهید دهقان نیری تا 15سال پیش به نام هجرت شناخته می‌شد. از آن‌زمان تغییر نام پیدا کرد و به نام شهید نیری که خانواده‌اش در آن ساکن هستند زینت گرفت.
از آن زمانی که حسین‌میرزا میرالدوله، والی خراسان در سال1320، در کوچه‌ای نزدیک به چهارراه نادری آن روزها آب‌انباری بنا کرد تا آب شرب مردم محله و چهارحوض واقع در صحن عتیق را تأمین کند، کوچه را به نام او مزین کردند.
در محله نوغان که جز کهن‌ترین محلات مشهد است یک نانوایی با قدمت 120ساله وجود دارد و صاحب کنونی آن، جواد فارسی، متولد سال1338 است. مردی که در همین محله متولد شده، قد کشیده و گذشته آن را به‌خوبی به یاد دارد.
کوچه کاشانی 12 که به تپل محله منتهی می شود، یکی از محله‌هایی است که با درختان و مغازه‌هایش و کوچه‌های تودر‌تویش شناخته می‌شود.