فریده چاردهی فقط با طلق و پارچه، فضا و سبک زندگی‌های قدیم را تصویرسازی می‌کند. به‌گفته خودش این هنر در کل ایران منحصربه‌فرد است و تا حالا ندیده و نشنیده که کسی مشابه کار او را انجام دهد.
علی باقری از اولین افرادی است که در مشهد هنر فرم‌دهی فضای سبز را آغاز کرد. او یک قیچی ویژه باغبانی در جیب کاپشنش دارد و هر جای شهر که درختان یا بوته‌ها به هرس‌کردن احتیاج داشته باشند، درنگ نمی‌کند.
نازنین‌زهرا نوروزی آن‌قدر خوب نقاشی می‌کشد که همه تصور می‌کنند دوره‌های آموزشی زیادی را گذرانده است، درحالی‌که او با تکیه بر استعدادش، پیشرفت کرده و توانسته است از نقاشی‌کشیدن کسب درآمد کند.
علی جوریان به‌دلیل سکونت ۲۵ ساله در مشهد و هم‌جواری با امام‌رضا (ع) علاقه خاصی به آن حضرت دارد و شعر‌های زیادی در مدح و منقبت این امام عزیز سروده که در یک کتاب جداگانه جمع‌آوری شده است.
غلامعلی سهیل‌طرقبه که ۶۵ سال از عمرش را صرف تولید گیوه کرده می‌گوید: پا‌های انسان قلب دوم بدن اوست باید مراقبت از پا‌ها را در اولویت قرار داد. ضمن اینکه با پوشیدن گیوه پا کمتر عرق می‌کند.
میرزا حمید قربانپور می‌گوید: کار من اسم خاصی ندارد؛ تنها یک تلاش دلی است که خودم شروع کرده‌ام؛ تلفیقی از کار تذهیب، گل و مرغ، کاشی‌کاری و دیگر هنر‌های سنتی؛ کتاب‌های قدیمی را ورق می‌زنم.
کسب جوایز ریزودرشت در جشنواره‌های کشوری و استانی موجب شده تا همه امیر جعفری، آرایشگر نمونه کشوری محله گاز را هنرمند ی بنام و صاحب سبک بدانند.