محرابخان به‌عنوان حاکم مرو، در خط مقدم جنگ علیه ازبکانی که قصد حمله به مشهد را داشتند، قرار گرفت و با نیرو‌هایی کمتر از آنها، شکستی فاحش بر مهاجمان وارد کرد.
نخستین ساکنان مشهد، زائرانی بودند که به شوق زیارت خود را به مشهد می‌رساندند. به این افراد باید تعدادی از اهالی نوغان، تابران، سناباد، «تروغبذ» و شاید «تروغ» را هم افزود.
شاه عباس صفوی نخستین زائر پیاده حضرت‌رضا (ع) نیست، اما نخستین کسی است که سفر پیاده‌اش به سوی مشهد خبرساز شد و از آن رد‌و‌نشانی در تاریخ وجود دارد.
برای بچه‌های محله مصلی، نام «گودسلوک» یا «گوسلوک» آشناست؛ می‌دانند که روزی‌روزگاری بخش‌هایی از محله آباواجدادی‌شان را به این نام می‌خوانده‌اند. گودسلوک مزرعه‌ای بود مانند دیگر‌مزارع بزرگ اطراف مشهد.
سنه «۱۲۸۶ ش» در محل ضرابخانه، مطبعه (چاپخانه) چاپ سنگی دایر می‌گردد که امور این چاپخانه را شخصی به نام «سیدمیرزا آقا» برعهده داشته و در آن، کتاب و زیارت‌نامه‌های آستان‌قدس را به چاپ می‌رسانده است.
مسجد «جعفری» در دیوار سمت راستش یک آب‌انبار دارد که قدیمی‌های مشهد آن را با اسم «موری» می‌شناسند. آب‌انبار موری هم دارای یک کتیبه است که در متن آن، نام «ناصرالدین‌شاه قاجار» به‌وضوح خوانده می‌شود.
بسیاری از ارادتمندان حضرت آنچه را به نظرشان دارای شأن و ارزش می‌آمد به مضجع شریف آن امام تقدیم می‌کردند تا بر آن نصب شود. بعضی از آنها مانند ترنج‌ها، قبه‌های چهارگوشه ضریح و... همیشگی بوده‌اند.