وقتی عصارنیای بزرگ کارخانه یخ را راه می‌اندازد در بولوار توس، نه سه راهی بوده و نه خیابانی. آن وقت‌ها توس تا چشم کار می‌کرده بیابان بوده و زمین، اما افتتاح کارخانه و آمد و شد مردم و کارگران باعث می‌شود سه راه دانش رونق بگیرد. با گذشت 45سال هنوز مردم مشهد سه راه دانش را با نام کارخانه یخ می‌شناسند؛ کارخانه‌ای که امروز نفس‌های آخرش را می‌کشد.
بعد از سروصداهای زیادی که 2سال پیش درباره امن نبودن سرای عزیزا...اف ایجاد شد و این تجارت‌خانه صدساله مشهدی‌ها از سوی مقامات دادگستری و آتش‌نشانی پلمب شد، شهرداری مشهد پیش‌قدم شد و با هماهنگی با سازمان میراث‌فرهنگی و جمعی از کسبه با قبول بخشی از هزینه‌ها تصمیم به بازسازی و مرمت مشارکتی این سرا گرفت.
زمانی در اطراف حرم مطهر امام رضا(ع) صدای شاگرد عکاس‌باشی‌ها به گوش می‌رسید که هر رهگذری را دعوت به عکاسی می‌کردند: «عکس می‌گیریم، عکس حرم و بارگاه»؛ اکنون زمان زیادی از آن روزگار گذشته است و عکاسی صنعتی و دیجیتالی و تلفن‌های همراه جایگزین این نوع عکس‌ها شده‌اند. حالا اگر در حوالی حرم قدم بزنید، کمتر صدای شاگرد عکاس‌باشی را می‌شنوید و شاید این حرفه نیز همانند بسیاری دیگر از شغل‌ها به دست فراموشی سپرده شود.
١١4سال پیش درست در کنار همین نهر که به نهر محمدآباد معروف بوده، روبه‌روی دو درخت توت سر به فلک کشیده، مسجد ابوالفضلی‌ها ساخته می‌شود.
درباره خیابانی که از سال 66 کسب و کار تجاری در آن شروع شد و اکنون با بیش از 400واحد، بورس خدمات الکتریکی است
شیرمحمد شیر‌محمدی جزو اولین ساکنان محدوده میدان عسکریه بوده است. حجره عطاری‌اش هم درست جایی بوده که الان فلکه است. آن زمان شهر به همین محدوده ختم می‌شد و بعد از آن دیگر آبادی نبود.
ایستگاه راه‌آهن مشهد در ضلع شمالی شهر و در فاصله ۲ کیلومتری از حرم امام رضا (ع) قرار دارد و به دلیل احداث در بزرگ‌ترین کلان‌شهر مذهبی جهان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ساخت ایستگاه راه‌آهن مشهد در ۲۵ شهریور ۱۳۳۴ شروع و در ۴ آبان ۱۳۴۵ به بهره‌برداری رسیده است. ساختمان ایستگاه راه‌آهن با طرحی از معماران ایرانی حیدر غیایی، عبدالعزیز فرمانیان و محسن فروغی و یک معمار فرانسوی به نام فرناند پویون و به سرپرستی مرتضی کباری اجرا شده است. این ایستگاه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.