در محرم و صفر، مشهد شهر عزا و عزاداری بوده است و علم و علم‌کشی. هنوز هم در روز‌های عزا، در تاسوعا و عاشورا، در اربعین و چهل‌وهشتم، علم‌های مشهدی ردیف می‌شوند تا به حرم‌رضوی برسند.
قرآن‌خوانی از همان قرن‌های ابتدایی شکل‌گیری حرم یکی از برنامه‌های ثابت زائران بوده است، گرچه از حفاظ حرم تا ابتدای قرن نهم اطلاع و اسناد چندانی وجود ندارد.
خانم‌های خانه‌دار و بسیجی محله پروین‌اعتصامی، جمع بی‌ریایی هستند که با تهیه دستکش‌های بافتنی، به استقبال زائران پیاده رفته‌اند.
محمدرضا نوروزی، طراح و سازنده اِلمان «هشت قاب تا حیات خورشید» است. این نشان شهری ماندگار در سال ۱۳۹۳ در ابتدای بولوار جمهوری‌اسلامی نصب شده است و در مسیر مسافرانی خودنمایی می‌کند.
محمد تواناکرمانی نویسنده کتاب «ارابه عشق» است. او قصد دارد خاطراتش را از خدمت به زائران امام‌رضا (ع) و آنچه در ساعت‌های حضورش در حرم مطهر می‌بیند، جمع‌آوری کند و جلد‌های دوم و سوم همین کتاب را در آینده به چاپ برساند.
حسینیه بیت‌الجواد(ع) محلی برای اسکان زائران نوجوان و جوان است. مهدی اسلام‌زاده می‌گوید: سال۹۳ تعدادی از خیران به بانی پیشنهاد کردند با خرید زمینی در محدوده حرم‌رضوی، مکانی برای اسکان زائران بسازد.
علی اکبر عباس‌نژاد اولین کار مستقل خود را با کاشی کاری رواق‌های اضلاع مختلف صحن گوهرشاد آغاز کرد و بعد از آن کاشی کاری داخل آرامگاه فردوسی را به دستش سپردند.