منطقه ۲

منطقه ۲

بزرگ‌ترین منطقه مشهد

منطقه ۲ بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین منطقه شهری مشهد است که محله‌های برخوردار و کم‌برخوردار بسیاری را در بر می‌گیرد. کوچه حسین‌باشی که طولانی‌ترین کوچه شهر است و بوستان حجاب که اولین بوستان ویژه بانوان در مشهد است، در این منطقه قرار دارد. مجموعه تفریحی‌گردشگری سپاد با برخورداری از مراکز تجاری و تفریحی و میدان جانباز با برج‌های تجاری و رستوران‌هایش، هر روز شهروندان و مسافران زیادی را برای خرید و تهیه سوغات به این محدوده شهر می‌کشاند. راسته‌بازار‌های مختلف ازجمله، بازارخطی پارچه و پرده در خیابان تعبدی، راسته کفش در خیابان عامل، راسته سرامیک در ابوطالب و... از دیگر ظرفیت‌های این منطقه است. فراوانی زمین‌های رهاشده، زباله‌گردها، فروشندگان مواد و آشپزخانه‌های تولید مواد صنعتی در محدوده توس از مشکلات چشمگیر این منطقه است. در مساحت ۳۸۴۴ هکتاری منطقه ۲ حدود ۵۱۳ هزار نفر زندگی می‌کنند.

جلسه قرآن با برکت بانوان مشهدقلی
سال ۱۳۸۱ صندوق قرض‌الحسنه تشکیل شد و اولین مبلغ قرعه‌کشی ۱۰ هزار تومان بود. اولین برنده قرعه‌کشی هم جوانی بود که با همین پول انگشتر طلا خرید و به خواستگاری رفت.
جانباز دفاع مقدس، شهید مدافع سلامت شد
مردم درددلشان را هم پیش دکتر محمد علی‌اکبر محمدی  می‌بردند و برای مشکلات خانوادگی مشورت می‌گرفتند. بین مردم بولوار توس، به مهربانی و خوش برخوردبودن شهره بود.
کارخانه قند آبکوه؛ اولین در خراسان و سومین در ایران
مشهد سومین شهری است که به ورود صنعت قند روی خوش نشان می‌دهد و اراضی آبکوه، میزبان این کارخانه می‌شود تا مشهد هم به جمع کارخانه داران بپیوندد.
عبادی؛ محله‌ای به یاد امام جمعه سابق مشهد
بعد از درگذشت آیت‌الله سیدمهدی عبادی، امام جمعه وقت مشهد، بخش ابتدایی خیابان خواجه‌ربیع تا میدان امام‌حسین (ع) به یاد ایشان «عبادی» نام‌گذاری شد.
هدایت؛ محله‌ای سبز با پارکی ویژه بانوان
برخی اهالی معتقدند در گذشته قلعه‌ای به نام هدایت در این محدوده وجود داشته است، اما ما در سفرنامه‌ها و وقف‌نامه‌ها نشانی از این قلعه نیافتیم.
حسین‌باشی؛ محله‌ای به یاد کوره‌های آجرپزی
داستان طولانی‌ترین کوچه مشهد به‌نام «حاج‌حسین باشی‌زاده فخار» گره خورده است؛ فردی که کوره آجرپزی در ابتدای این کوچه بنا کرد.
فدک؛ محله‌ای جوان و صنعتی
فدک محله‌ای جوان است که از سال ۱۳۶۵ به مشهد پیوسته. این محله به‌صورت مستقل پیشینه تاریخی ندارد و در گذشته بخشی از زمین‌های خین‌عرب بوده است.