امیر هادیزاده زرگر ۶۳ سال دارد. او پیش از آنکه چهره معروفی باشد، صدای آشنایی دارد. خراسانیها سالهاست که برنامههای طنز او را از رادیو خراسان دنبال میکنند.
محله نوفللوشاتو تا قبل ازسال ۱۳۵۵ گندمزاری وسیع بود با چند جوی آب که از قناتهای رضاشهر سرازیر میشدند و به باغهای ملکآباد میرسیدند. اولین ساکنانش در دو سوی خیابان اصلی محله، کارمندان آستان قدسرضوی بودند. وجود باغهای ملکآباد بهعنوان تنفسگاه شهر، این محله را خوشمنظر و خوش آبوهوا کرده است.
سیدمحمود مقدم نائینی، نظامی بازنشسته هر روز به عادت سی و چند ساله ساعت 4صبح از خواب برمیخیزد، نماز و قرآن و مفاتیحش را میخواند، پیادهرویاش را میکند و بعد سراغ کتابخانهاش میرود تا یادداشتهای روزانهاش را از کتابهای مورد علاقهاش رونویسی کند و به این ترتیب نهتنها خیال پیرشدن ندارد که به قصد جنگیدن با آلزایمر به دنبال عملیکردن آرزوهای بچگیاش است؛ یعنی «مخترع شدن» در دهه80 زندگیاش.
اعظم پریشان که بیش از 15سال است در محله نوفل لوشاتو به حرفه خیاطی مشغول است میگوید: آنچه در خیاطی حرف اول را میزند نه پارچه است و نه نوع آموزش، نه امکانات و نه استعداد، بلکه علاقه اولین شرط موفقیت است. وقتی علاقه باشد گزینههای دیگر مثل استعداد و آموزش درست مطرح میشود.
گمان میرود شغل خیاطی هم متأثر از همین تنوع در بازار رو به کسادی باشد. اما کار و کسب بعضی خیاطیها با وجود این همه لباس رنگارنگ در پاساژها هنوز رونق دارد و مشتریهای پروپاقرص، دوخت لباس را به خرید آماده آن ترجیح میدهند.
اعظم پریشان که بیش از 15سال است در محله نوفل لوشاتو به حرفه خیاطی مشغول است میگوید: آنچه در خیاطی حرف اول را میزند نه پارچه است و نه نوع آموزش، نه امکانات و نه استعداد، بلکه علاقه اولین شرط موفقیت است. وقتی علاقه باشد گزینههای دیگر مثل استعداد و آموزش درست مطرح میشود.
اصلاح الگو نیازمند نگاه دقیق خیاط است
همانطور که پریشان میگوید صبر و حوصلهای که شغل خیاطی نیاز دارد بدون علاقه امکانپذیر نمیشود. اما استعداد هم در هر شغلی لازم است بهویژه در حرفه خیاطی که نیاز به ریزبینی و تیزبینی خاصی دارد.
او که با داشتن مدرک کارشناسی زبان فرانسه خیاطی را به عنوان حرفه مورد علاقهاش انتخاب کرده میگوید: در حرفه ما یکسری الگوی اولیه وجود دارد و آموزشهای خوبی را هم در فضای مجازی میتوان یافت. اما نکتهای که مهم است نگاه خیاط به کار است. یعنی با دیدن مشتری متوجه شود که باید چه تغییراتی در الگو ایجاد کند تا بعد از برش زدن پارچه و در مرحله پرو لباس با مشکل روبهرو نشود. اگر دقت کرده باشید بدن بیشتر افراد ایرادهایی دارد که برخی از آنها در نگاه اول دیده نمیشود. رایجترین ویژگی اندامی در ایرانیها داشتن شکم و بعد از آن کج بودن سرشانه به یک سمت است که در بعضی افراد بسیار زیاد است. پاهای پرانتزی هم یک ویژگی رایج است که همه این مشکلات ناشی از کمتحرکی بهویژه در خانمهاست. یک خیاط زبردست باید بتواند این ایرادها را در لباس برطرف کند.
بهروزشدن متدهای خیاطی اعظم پریشان میگوید: خیاطی مادرهای ما بیشتر بهطور تجربی بوده و با چندین بار آزمون و خطا لباسها دوخته میشده است. به همین دلیل کار سخت و طاقت فرسایی به شمار میرفته، اما حالا که آموزشهای دقیق و آسان در فضای مجازی وجود دارد، خیاطی شغلی مفرح و دوستداشتنی است که خیاط میتواند در عین داشتن شغل و کسب درآمد به کارش عشق بورزد.
امان از پارچههای بیکیفیت
در شغل خیاطی کیفیت ابزار بسیار مهم است. از قیچی گرفته تا چرخ و اتو هر کدام به اندازه دیگری اهمیت دارد. ابزار خرد مانند سوزن، نخ، قیچی، دکمه و وسایلی مانند چرخ راسته، چرخ سردوز، میز برش، دستگاه اتوی خانگی و صنعتی، چرخ جادکمه و... هر کدام اهمیتش به اندازه دیگری است. خیاط در انتخاب این وسایل دخیل است اما انتخاب پارچه از دست او خارج است. کار خیاطی به خودی خود دقت زیاد میخواهد و از آن دست کارهایی است که اشتباه در آن جبرانناپذیر است. حالا تصور کنید پارچهای هم به خیاط داده شود که راه آن بیراه است و به اصطلاح کیست دارد. یا پارچههایی که نازکتر از حد استاندارد است و روی هم لیز میخورد.
اینطور پارچهها هر قدر هم که بادقت برش زده شوند در آخر سرکجی دارند. پریشان میگوید: یک خیاط تمام تلاشش را میکند تا کار خراب دست مشتری ندهد. برای ما پیش آمده لباسی که باید در یک ساعت کوک میخورده سه ساعت وقتمان را گرفته است، چون مجبور بودهایم لباس را روی تن مشتری کوک بزنیم تا ایراد پارچه گرفته شود. گاهی قبول کردن یک پارچه بیکیفیت اندازه سه تا کار وقت ما
را میگیرد.
نقاشی روی لباس آمادهاعظم پریشان که بیش از 15سال است در محله نوفل لوشاتو به حرفه خیاطی مشغول است میگوید: آنچه در خیاطی حرف اول را میزند نه پارچه است و نه نوع آموزش، نه امکانات و نه استعداد، بلکه علاقه اولین شرط موفقیت است. وقتی علاقه باشد گزینههای دیگر مثل استعداد و آموزش درست مطرح میشود.
خیابان نوفللوشاتو تا قبل از سال 1355 پر بود از گندمزارهای وسیع با چند جوی آب که از قناتهای رضاشهر سرازیر میشدند و به باغهای ملکآباد میرسیدند. وجود باغهای ملکآباد به عنوان بزرگترین لکه سبز و تنفسگاه شهر مشهد در یک سو، آن را خوشمنظر و خوشنشین و خوش آب و هوا ساخته است...