قدیمی‌ها می‌گویند تا چندین سال پیش کتبیه‌هایی در انبار بود که ثابت می‌کرد آب‌انبار وقف نوادگان میرزا علی اصغر الحسینی است، اما آنچه در کتب تاریخی آمده است، ساخت بنا را به نخستین سال سلطنت شاه عباس منسوب کرده است.
منطقه ثامن
قلب شهر مشهد
فلسفه وجودی شکل‌گیری منطقه ثامن، بارگاه منور رضوی است. شوق زیارت حضرت رضا (ع) است که در طول سال چندین میلیون زائران ایرانی و خارجی را به منطقه ثامن می‌کشاند. کسب‌وکارهایی، چون واحد‌های اقامتی، رستوران‌ها، فروشگاه‌های سوغات و... در پاسخ به نیاز‌های زائران در این منطقه شکل گرفته است. ۷۰ درصد خانه‌های تاریخی مشهد همچون: خانه داروغه، توکلی، کوزه‌کنانی، پریشانی، اکبرزاده و... در این منطقه قرار دارد و برخی از آن‌ها در گذر زمان و با طرح‌های نوسازی از بین رفته‌اند و برخی دیگر مرمت شده یا در دست احیا هستند. بسیاری از ساکنان این منطقه در گذر سال‌ها و به‌دلیل تغییرات به‌وجودآمده، به مناطق شهری دیگر کوچ کرد‌ه‌اند؛ به همین دلیل این روز‌ها بخش تجاری بسیاری از پلاک‌های این منطقه را به خود اختصاص داده است. یکی از مسائلی که در منطقه ثامن مشهود است، ترافیک سنگین خودرو‌ها در بیشتر ساعت روز بوده که به مشکلی بزرگ برای ساکنان تبدیل شده است. شهرداری منطقه ثامن سال ۱۳۷۸ شکل گرفته و در مساحت ۳۶۶ هکتاری آن (با احتساب حرم مطهر رضوی) ۱۴ هزار نفر زندگی می‌کنند.
مدرسه مکرم اولین موقوفه محمود مکرم واقف مشهدی بود که در سال ۱۳۳۰ در محله عیدگاه بنا شد. او در طول ۷ سال دو مدرسه دیگر نیز ساخت.
محمود ضرابی، دربان قدیمی محله عیدگاه، سومین نسل از خانواده عطارباشی‌های معروف مشهد است. او برایمان از زمانی می‌گوید که صابون‌پز‌های اول محله عیدگاه دروازه‌داران مشهد بودند.
وقتی سخن از عزاداری محرم و صفرش به میان می‌آید، داستان‌ها به «حسین قارون» می‌رسد. کسی که بیش از ۷۵ سال در تکیه هنگام عزاداری میان‌داری کرد و در سن ۹۲ سالگی درگذشت.
خانه تاریخی آل سیدان- معروف به سیدان- به دلیل پرشدن چاه‌های جذبی‌اش در بارندگی‌های پاییز و گودبرداری غیر اصولی پروژه پشت خانه فروریخت.
در طول زمان، نام‌هایی، چون کوچه میرزاابراهیم، شهیدیگانه، مدرسه جعفریه، خطیب و سرانجام ابوالقاسم مصدق‌اکرم را به خود گرفته است، اما بیشتر به نام میرعلم‌خان شناخته می‌شود.
شبیه‌خوانی، عَلم‌کشی و سینه‌زنی از رسم‌های کهنه و دیرینه هیئت متحدیه ابوالفضلی‌های نوغان است که قدمتی نزدیک به یک قرن دارد.