صبح کلات، بعدازظهر درگز و شب قوچان؛ این‌ها سه‌مکان مختلف برگزاری کشتی باچوخه در یک روز است که در هر سه آن‌ها دست «طاهر شعبانی» به‌عنوان نفر اول وزن ۶۶ کیلوگرم بالا رفت.
منطقه ۱۲
هم‌نشینی محدوده تاریخی و مدرن در یک منطقه
منطقه ۱۲ از دو محدوده متصل و منفصل شهری تشکیل شده است. ساختمان‌سازی در ناحیه متصل این منطقه در ۲۰سال گذشته با سرعت زیادی پیش رفته و این موضوع باعث شده است این محدوده با خیابان‌کشی‌های استاندارد شهری، خانه‌های نوساز و... به‌عنوان یک منطقه نوین شهری شناخته شود. بافت تاریخی منطقه ۱۲ در ناحیه منفصل توس قرار دارد که قدمت برخی بنا‌های آن در اطراف شهر تاریخی طابران توس به هزار سال می‌رسد. ظرفیت‌های گردشگری و تاریخی سهم ویژه‌ای در رونق اقتصادی این منطقه دارند که از آن جمله می‌توان به آرامگاه فردوسی، بقعه هارونیه، ارگ توس، بوستان مینیاتوری، نمایشگاه بین‌المللی و... اشاره کرد. محله وکیل‌آباد از محلات قدیمی محدوده متصل شهری است که بسیاری از کارگران قدیمی حاج حسین‌آقا ملک هنوز در آن سکونت دارند. زمین‌های رها شده در بخش متصل شهری و نبود طرح تفصیلی و ساخت و ساز غیرمجاز در محدوده منفصل توس و محله وکیل آباد از مشکلات این منطقه است. شهرداری منطقه ۱۲ سال ۱۳۸۳ شکل گرفت و تا سال ۱۳۹۲ به صورت نیمه‌خصوصی با مشارکت شرکت آبادانی و مسکن الهیه اداره می‌شد. بعد از آن به طور کامل به شهرداری مشهد واگذار شد. در مساحت ۶۵۰۲ هکتاری این منطقه ۱۰۵ هزار نفر زندگی می‌کنند.
هم‌زمان با حضور مدافعان حرم در شهر حلب و کمک به سربازان ارتش سوریه، کودکان ایرانی نیز به همدردی با کودکان سوری پرداختند.
خیابان طویل علویه اولین خیابان منطقه ۱۲ از سمت بزرگراه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی است. بیشتر زمین‌های این معبر متعلق به نیروی انتظامی بوده که به شهرداری واگذار شده است.
مکبر نوجوان حرم مطهر رضوی از همان کودکی همراه پدر به مجالس عزاداری و نوحه‌خوانی ائمه (ع) می‌رفت و از هفت‌سالگی درجلسه مداحی مسجد امام‌محمدباقر (ع) شرکت می‌کرد.
«مهدی کارکن» یکی از ساکنان محله امیریه است که خانه اش را در اختیار اهالی نمازخوان و همسایه‌ها قرار داده تا نبود مسجد در محله شان به چشم نیاید.
یکی از طرح‌های رونمایی‌شده در نمایشگاه پژوهش و فناوری «دست مصنوعی» ساخته‌شده توسط سه دانشجوی سه ورودی متفاوت مکانیک دانشگاه خیام بود.
کارتن‌خواب‌ها به من لقب «پادشاه کارتن‌خواب‌ها» را داده‌اند. به‌گفته خودشان، همه، شماره من را برای روز مبادا در جیبشان دارند تا هر وقت بالاخره تصمیم به ترک گرفتند، تماس بگیرند و به «سنا» بیایند.