سلطان اصفهانی سرمست شدن از بوی چوب را از اجدادش به ارث برده اما این ارثیه نهفته نیاز به شکوفایی داشته که پس از سالها توسط سعید، پسر سلطان شکوفا و تبدیل به پیشهای خانوادگی میشود.
اصغر رحمانیبایگی تحصیلاتش را در حوزه علمیه قم شروع کرده و دروس خارج را در حوزه علمیه مشهد گذرانده است. او از ۲۰ سال پیش در رشته معرق هم فعالیت دارد.
محمدحسین اسلامی درباره عشق پدرش به اهلبیت (ع) میگوید: هنر ماندگار پدرم در حرم فقط بخشی از علاقه او به ائمه (ع) است. او شاعر آیینی بود و شعرهای زیادی برای مناسبتهای مختلف و برای ائمه (ع) سروده است.
آتنا محمودی میگوید: کار با چوب و بوی گرده آن به من جان میبخشد و وقتی کاری را به دست میگیرم، حس و حال خوبی دارم. برای همین سعی میکنم در مناسبتهای مختلف با هدیهای از آثار خودم، این حس خوب را با ایشان تقسیم کنم.
کار در حرم از همه جا بهتر بود؛ هم هر روز زیارت میکردی و هم محیطی دلباز بود که زوار امامرضا(ع) را در آن میدیدی! زائران میآمدند و از معرق کاشی میپرسیدند و مرا هم تشویق میکردند.
منصوره حسینی میگوید: از بالای شهر تا حاشیه آن، درخواست داشتند برای آموزش، راهاندازی کسبوکار یا تأمین ابزار. همه این مسیرها را با اتوبوس میرفتم و میآمدم. ثمره این دویدنها شد کارآفرینی برای بیش از هفتادنفر.
استاد نعمتالله نیکویی، سازنده بزرگترین معرق جهان است. او از سال ۱۳۷۲ تاکنون ۸۴ تابلوی معرق «بسم الله» به صورت عمودی را خلق کرده است.






