سعید مرتضوی مخترعی است که از آلمان، اتریش و آمریکا پیشنهاد کار داشته، اما نپذیرفته است، او معتقد است: از نگاه من، آدم موفق کسی است که زندگی آرامی داشته باشد و درکنار خانواده‌اش خوشحال باشد.
منطقه ۱۰
منطقه مهندسی‌ساز
قرارگرفتن در یکی از مبادی ورودی پرتردد شهر (بزرگراه آزادی)، آب‌وهوای مناسب، ساخته‌شدن معابر و ساختمان‌های منطقه براساس اصول و ضوابط شهرسازی، وجود قطعات به‌نسبت زیاد زمین‌های با کاربری فضای سبز و در نتیجه برنامه‌ریزی برای افزایش سرانه فضای سبز، منطقه ۱۰ را به منطقه‌ای خوش‌نشین و مملو از مجتمع‌های مسکونی تبدیل کرده است. این منطقه به‌دلیل در بر گرفتن تعداد زیادی از مجتمع‌های تفریحی آبی و استخر‌های سرپوشیده، به منطقه تفریح‌های آبی مشهد معروف شده است. ویژگی دیگر منطقه ۱۰ وجود مراکز درمانی مجهز مانند بیمارستان رضوی، بیمارستان عباس ناظران و... در آن است که به گردشگری سلامت در این منطقه رونق می‌بخشد. قرارگرفتن شهر سنگ و همچنین تعداد زیادی واحد صنعتی در این منطقه ظرفیت اقتصادی مناسبی را برای تولید و رونق اقتصادی در این منطقه ایجاد کرده است.
این منطقه با داشتن شماری از دانشگاه‌های مهم، یکی از قطب‌های علمی و دانشگاهی در مشهد است. در مساحت ۲۳۳۳ هکتاری منطقه ۱۰ شهرداری مشهد ۲۹۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.
سیدرضا حسینی بین مشتریانش به لبنیاتی حسینیِ با‌انصاف معروف است. مشتری‌هایی که می‌گویند صاحب مغازه به خاطر انصاف و خلق نیکویی که دارد، باعث جذب آنها شده است.
اکرم آریانسب (معروف به ریحانه)، بازیکن شماره۲۲ و دروازه‌بان ۱۷۵سانتی‌متریِ تیم هندبال بانوان «پدیده شاندیز» جوان‌ترین بازیکن لیگ برتر هندبال است.
مدیر هنرستان صالحه، بهره هوشی دانش‌آموزان این مدرسه را بین ۵۰ تا ۷۰ عنوان می‌کند، اما درکنار آن از توانایی‌ای یاد می‌کند که افراد عادی کمتر از آن برخوردارند و آن «ممارست» این افراد در انجام یک کار است.
راضیه عرفانیان از همسر شهیدش می‌گوید: در همان زمان کوتاهی که می‌آمد، حواسش خیلی به من بود. هر بار که به خانه می‌آمد، می‌نشست کنارم و می‌گفت بیا برای من صحبت کن و درددل‌هایت را بگو. اگر مشکل و کمبودی داری بگو که رفع کنم.
یگانه و سوگند وفا، خواهران قهرمان کشوری و بین‌المللی با حمایت مربی کاربلد و پدر و مادری که به ورزش آنها بسیار اهمیت می‌دهد، حسابی افتخارآفرینی کرده‌اند و کلی مدال استانی و کشوری و بین‌المللی دارند.
عباس هریری می‌گوید: نماز را که خواندیم، عزم رفتن کردیم. در راه دیدم آقایی صدایم می‌زند. وقتی برگشتم، آن آقا گفت رئیس‌جمهور هدیه‌ای برای شما داشتند و گفتند آن را به شما برسانم. دستش را که باز کرد، یک انگشتری عقیق در دستش بود. آن را به من داد و رفت.