همت آقای راد هیئت را حفظ کرد

وارد کوچه شهید حسنی‌کارگر ۴ که بشوی، تا انتهای کوچه، بیشتر خانه‌ها در اختیار زائران است. در این میان، خانه‌ای هست که صاحب‌خانه‌اش هنوز راضی به فروشش نشده است تا هر سال نیت قلبی‌اش را در ماه محرم به‌جا بیاورد و هیئت عزاداران امام‌حسین (ع) را از در خانه‌اش راهی حرم امام‌رضا (ع) کند.

اینجا منزل محمدجواد سکندرزاده، معروف به «آقای راد»، است که دیوارهایش هم‌زمان با آغاز محرم سیاه‌پوش می‌شود و حسینیه کوچکی برای ۱۰ روز به راه می‌افتد. خانه‌ای که میراث‌دار روضه چهل‌ساله اباعبدالله(ع) است.

همه‌چیز مهیای روضه است

در حیاط خانه آقای راد دیگ، پایه‌ها و وسایل تدارکات در گوشه‌ای به چشم می‌خورد. جلو در هم جاکفشی بزرگی نصب شده و تابلو هیئت به‌نام «هیئت کودکان خرابه شام، متوسلین به حضرت رقیه (س)» روشن است. داخل آشپزخانه صد‌ها قاشق و بشقاب روی هم تلنبار شده‌اند و در اتاق گوشه حیاط ظرف‌های یک‌بارمصرف برای شله شب شام غریبان مهیا هستند.

هرچه را این روضه لازم دارد، پیش از آغاز محرم تهیه کرده‌اند. دیگ، پایه و ظرف‌ها را هم که آقای راد از دهه ۱۳۶۰ تهیه کرده است، یکی‌یکی از کمد‌ها بیرون کشیده و غبار از آنها گرفته‌اند. آقای راد، بانی این بزم عاشقانه، متولد سال ۱۳۳۲ در کوچه عسکریه است.

او گریزی به سال‌های دور گذشته می‌زند و می‌گوید: از هشت‌سالگی در هیئت حضرت‌رقیه (س) فعالیت می‌کردم. سال‌ها گذشت و در سال ۱۳۶۵ تابلو هیئت را خودم با همراهی دوستانم در قاسم‌آباد روشن کردم. آن‌زمان قاسم‌آباد مسجد چندانی نداشت و عزاداران زیادی در این هیئت شرکت می‌کردند. در خواب امام‌رضا (ع) را دیدم که نظرش بر بردن هیئتم به حرم بود. امکان این کار از راه دور نبود. سال ۱۳۷۰ منزلم را در قاسم‌آباد فروختم و همین خانه را در نزدیکی حرم خریدم.

او از همان زمان تاکنون هرسال شام غریبان هیئتش را از در همین خانه برای عرض تسلیت به امام‌رضا (ع) راهی حرم‌مطهر کرده و تاکنون خانه‌اش را نفروخته است تا این مراسم را هر سال به‌جا بیاورد.

نیازی به دانستن آدرس دقیق و پلاک نیست؛ خانه‌ای کاملا سیاه‌پوش‌شده در کوچه باغ‌حسن‌خان (شهید حسنی‌کارگر ۴) است. خانه‌ای از آن آقای راد که روضه آن مانند یک نخ تسبیح همه اعضای خانواده، هیئتی‌های قدیم آن و همسایه‌ها را در دهه اول محرم دورهم جمع می‌کند.

اساس مجلس هیئت متوسلین به حضرت‌رقیه (س)، خواندن روضه است که آقای رجبی، مداح قدیمی آن، بعد از قرائت زیارت عاشورا می‌خواند. سپس سینه‌زنی پرشوری برگزار می‌شود. چراغ این مجلس ساعت ۲۱ روشن می‌شود و تا ساعت ۲۳ پایان می‌یابد.

سنت این هیئت پذیرایی از سوگواران است که به‌جز دهه اول محرم در شب شهادت حضرت‌علی (ع) و حضرت‌فاطمه (س) هم با پخت شله تکرار می‌شود.
آقای راد مسئول پخت شله و خواهرزاده‌اش، فاطمه‌خانم بردبار مسئول پخت پلو و خورشت است که از سال ۱۳۷۰ تاکنون برای رضای امام‌حسین (ع) رایگان در خانه‌اش انجام می‌دهد.

کودکان نقش پررنگی در برگزاری روضه دارند. پذیرایی اولیه و تزیین و توزیع غذا‌های هیئت همیشه برعهده آنها گذاشته می‌شود تا خودشان را شریک سوگواری سالار شهیدان بدانند.

میمنت‌دختر آقای راد برای روضه امام‌حسین (ع) سنگ‌تمام می‌گذارد. او مسئول سیاه‌پوش‌کردن خانه است و می‌گوید: قبل از محرم پرده‌ها را می‌شویم و خانه‌تکانی می‌کنم، چون معتقدم خانه برای روضه امام‌حسین (ع) باید پاکیزه باشد.
بعد پرچم و سیاهی‌ها را از صندوق درمی‌آورم و خانه را با آرزوی عاقبت‌به‌خیری برای همه سیاه‌پوش می‌کنم.

* این گزارش پنج‌شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۵۵ شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.