بیش از ۳۳سال از همنشینیاش با هنر میگذرد و حالا هنر شده بخشی از پازل زندگیاش. تاکنون خیلیها زیرنظر این بانوی هنرمند محلهمان موفق به دریافت گواهینامه بینالمللی فنیوحرفهای شدهاند.
نخ و سوزن، مونس سالهای زندگیاش شده، هر روز هنری جدید را فراگرفته و به هنرجویانش انتقال میدهد. سال۵۲ با دریافت دیپلم رشته خیاطی از هنرستان فارغالتحصیل شد.
چهار فرزند پسر دارد که همهشان پزشک شدهاند و سهتای آنها را سروسامان داده است. آن یکی هم که هنوز مهمان خانه پدرومادر است، مانند مادر وارد عرصه هنر شده و حالا در زمینه انیمیشن فعالیت میکند.
همسرش نخستین مشوق او بود؛ کسی که او را در تصمیمش برای ایجاد آموزشگاه هنری تشویق کرد، کارهای اداری آموزشگاه را برای دریافت مجوز انجام داد و همواره پشتیبان این بانوی هنرمند و هنردوست بوده و هست.
سیدعلی میرسیاح، همسر این بانوی هنرمند است که با اشتیاق از تکتک هنرهایی که همسرش آموخته، حمایت کرده و همچنان تنها یار و کمکحال و شریک او در زندگی و کار است.
راضیه عطار، بانوی ۶۰ساله محله نوفللوشاتو، حالا فرصت بیشتری برای بودن در کنار کارآموزانش دارد و آموزشگاه هنریاش گرمابخش جمع اهالی محله و شاگردانش شده است.
حتی از شهرستانهای اطراف ازجمله تربتجام، تربتحیدریه، نیشابور و چناران برای آموزش به این بانوی هنرمند مراجعه میکنند و گاه یک مینیبوس از یک شهرستان یا روستا راهی کلاسهای او میشود، دوره آموزشی را فرامیگیرند و با دستی سرشار از هنر رهسپار دیارشان میشوند.
آموزشگاه راضیه عطار که در شهرک نوفللوشاتو واقع شده، همه نوع هنری را در خود جای داده و پذیرای هنرجویان همه سنین در چهار فصل سال است که البته تابستانها رونق بیشتری دارد.
آرامشی که دارد، مشتاقت میکند تا پای حرفهایش بنشینی. از قدیم و جدید خاطره دارد و همه را طوری تعریف و توصیف میکند که تو نیز خود را در خیال خاطراتش حس میکنی.
این هم محلهای مهربان و هنرمند محلهمان با اشاره به اینکه تا امروز کارآموزان بسیاری داشته که کارشان را از آموزشگاه هنری او شروع کردهاند، میگوید: خیلی از هنرجویانم به موفقیتهای بسیاری در زمینه هنر دست یافتهاند که باعث شده حتی بهعنوان یک شغل آن را دنبال کنند.
میگوید: موفقیت هنرجویانم در زمینههای مختلف مرا به وجد میآورد، بهخصوص وقتی میبینم بعضی از آنها در حال حاضر مزونخیاطی یا آموزشگاه هنری دارند و در زمینه هنری که آموختهاند، فعالیتی را پیش گرفته و بیشتر آنان مربی شدهاند.
او یادآور میشود: بسیاری از شاگردانم از این آموزشگاه، هنرآموزی را شروع کردند و در راه هنر نیز موفق بودهاند.
عطار، این بانوی هنرمند محله ما با اشاره به اینکه کارگاه او سالهاست با خیّران مراوداتی دارد، میگوید: خانمهایی هستند که میخواهند برای ارگان یا محلهای، کمکهایی ازجمله دوخت لباس و... ارائه دهند، از این رو با ما تماس میگیرند و با دعوت آنان به آموزشگاه پارچه را به ما میسپارند و بعد آنچه را که میخواهند تهیه شود، مانند پارچه و لباس و دیگر موارد سفارش میدهند و دریافت میکنند.
هنرجویان نیز از این کار استقبال میکنند و هر کدام با پارچههایی که دراختیار دارند، دوختودوز را شروع میکنند و حتی برخی تکههای پارچهای جهاز عروس را هم به بزم این دوختودوز اضافه میکنند؛ اینجا با پارچههایی که خیّران برای نیازمندان میآورند، لباس میدوزیم.
او میافزاید: با کمک بچهها و خیّران در این آموزشگاه جهاز و سیسمونی هم برای مستضعفان تهیه میکنیم. با این کار دیگر نیازی نیست که هنرجو هزینه تهیه پارچه را متحمل شود و کار نهایی برای افراد نیازمند در نظر گرفته میشود.
هممحلهای ما برخی شاگردان را نیز که از توان مالی مناسبی برخوردار نیستند، آموزش میدهد و فقط از آنها میخواهد برایش دعا کنند و میگوید: دعایشان برایم تأثیر بسیاری دارد. در این کلاسها اتفاقات زیادی افتاده است حتی خیلی از ازدواجهایی را که به مرز جدایی رسیده بودند، جوش دادم و خوشبختانه با خواست هر دو طرف، زندگی دوبارهای شروع شده است.
این بانوی هنرمند که در آموزشگاهش بیشتر رشتههای هنری را آموزش میدهد، با اشاره به اضافهشدن هنرهای مختلف و جدید به آنچه تاکنون در آموزشگاه تدریس میشده است، میگوید: سعی میکنم هر هنر جدیدی را فرابگیرم و امروز نیز تقریبا همه رشتههای هنری را خودم تدریس میکنم.
با کمک بچهها و خیّران در این آموزشگاه جهاز و سیسمونی هم برای مستضعفان تهیه میکنیم
او به برخی کلاسهای هنری که در آموزشگاهش آموزش داده میشود، اشاره و عنوان میکند: امروز کلاسهایی ازجمله شمعسازی، کیفدوزی، خیاطی، پردهدوزی، گلدوزی، روباندوزی و... در این آموزشگاه تدریس میشود که هرکدام از این هنرها طرفداران خودش را دارند.
عطار که حالا صاحب یک آموزشگاه درجه یک است، با اشاره به صمیمیت بین هنرجویانش میگوید: هنرجویانم با ارتباطی که من همیشه دوست دارم بهصورت دوستانه بینشان برقرار شود، پیش میروند و دوستی نیز بینشان ریشهدار شده است.
این مربی دلسوز یادآور میشود: وقتی یک دوره آموزشی تمام میشود و شاگردانم میخواهند بروند، از این دوری بهخاطر خاطراتی که در یک دوره با هم داشتهایم و وابستگیهایی که ایجاد شده، ناراحت هستند. بعضی از هنرجوهایم نیز برای احوالپرسی در طول سال به آموزشگاه میآیند و این باعث دلگرمیام میشود.
این بانوی هنرمند محلهمان ادامه میدهد: نه با هممحلهایهایم و نه با شاگردانم تابهحال هیچ مشکلی نداشتهام و از این نظر خدا را شاکرم.
توصیه عطار به همه این است که زیاد خوابیدن از زندگی عقب نگهتان میدارد و ادامه میدهد: اگر فردی زیاد بخوابد، بهمرور زمان افسرده میشود.
این بانوی هنرمند یادآور میشود: باید هر فردی برای اوقات فراغتش برنامهریزی کند که پرداختن به هنر یکی از این موارد ضروری به شمار میرود. اگر شما بستن لامپی را یاد بگیرید، هنر است و اگر لباسی را نیز برای استفاده خودتان بدوزید، هنر است. ما میتوانیم با یادگیری هنر و حرفهای که آموختهایم، از اوقات فراغتمان استفاده و حتی از آن هنر درآمد کسب کنیم.
این هممحلهای هنرمند با اشاره به اثرات مثبت هنر در زندگی مردم، عنوان میکند: یادگیری هنر باعث افزایش اعتمادبهنفس میشود و روحیه و نشاط را در آدمی زنده میکند.
در زندگی، کار هنری روحیه را عالی میکند و اوقات فراغتی که با هنر پر میشود، انگیزه ایجاد میکند و حتی میتوان از آن در خانه استفاده کرد. درواقع همه ما باید برای وقتمان ارزش قائل باشیم و از یکنواختی به سمت پویایی حرکت کنیم.
عطار هنر را اینگونه تعریف میکند: کار و هنر جدید، انگیزهای جدید ایجاد میکند و وقتی وارد رشتهای هنری میشوی، بیشتر دوست داری همهچیز را یاد بگیری و با هنر آمیخته شوی.
* این گزارش چهارشنبه، ۲۳ مرداد ۹۲ در شماره ۶۶ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.