کیش و مات برق‌آسا

هم خوش‌صحبت است و هم پرجنب‌وجوش. ولی وقتی صفحه شطرنج را روبه‌رویش می‌گذارد، سکوت می‌کند و همه حواسش روی حرکت مهره‌ها متمرکز می‌شود.

داستان آشنایی سبحان معینی‌مجد با شطرنج برمی‌گردد به سه‌سال قبل و دوران کرونا که برای پرکردن اوقات فراغت با پدرش شروع به بازی کرد. اما خیلی زود متوجه استعدادش در این رشته ورزشی شد و توانست در مسابقات مقام به دست بیاورد.

تعداد مسابقاتی که در آن شرکت کرده و مقام‌هایی که آورده زیاد است، اما مقام قهرمانی مسابقات شطرنج استانی در سال گذشته و مقام اول شطرنج قهرمانی برق‌آسا در رده سنی کمتر از ۱۰ سال کشور در سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ را خوب به خاطر دارد.

- در رشته شطرنج چطور پیش رفتی که درنهایت به مسابقات کشوری راه پیدا کردی؟
در دوران کرونا که حوصله‌ام سر می‌رفت، پدرم پیشنهاد کرد که شطرنج بازی کنیم؛ بعد علاقه‌مند شدم و با کامپیوتر تمرین می‌کردم. با اینکه مدام می‌باختم، آن‌قدر برایم جالب شده بود که حرکات پنجاه‌بازی را که باختم، در دفترچه یادداشت کردم و با بررسی آن‌ها متوجه اشتباهاتم شدم؛ همین شد که بعد از مدتی حرکات بازی کامپیوتری را پیش‌بینی می‌کردم و می‌توانستم راحت شکستش بدهم.

البته خانم صفایی هم که قهرمان شطرنج نابینایان هستند، با من خیلی تمرین کردند؛ خلاصه که بعداز گذشت شش‌ماه در مسابقات کشوری شرکت کردم و مقام قهرمانی کمتر از ده‌ساله‌ها را به دست آوردم.

- شطرنج ورزشی است که نیاز به تمرکز دارد. تو بچه پرجنب‌وجوشی هستی. این ورزش برایت خسته‌کننده نیست؟
بازی شطرنج انواع گوناگونی دارد، برق‌آسا، سرعتی، استاندارد، فدراسیونی، چینی و.... راستش من قدرت تحلیل خوبی دارم و خیلی سریع فکر می‌کنم؛ به‌همین دلیل در مسابقات برق‌آسا عملکرد بهتری دارم.

بقیه مدل‌ها را هم بازی می‌کنم، اما برایم جذاب نیست. یک بار در مسابقات روش استاندارد که در رشت برگزار می‌شد، حضور داشتم که یک بازی بیشتر از چهارساعت طول کشید و خیلی برایم خسته‌کننده بود.

- برای مسابقات به شهر‌های دیگر هم می‌روی؟
بله، برای مسابقات کشوری چندبار به تهران، ساری، گرگان، فریمان و رشت رفته‌ام. معمولا در مسابقاتی که در مشهد برگزار می‌شود، پدرم همراهم می‌آید، اما به مسابقات شهر‌های دیگر با مادرم می‌روم.

- به تیم ملی هم دعوت شده‌ای؟
یک بار قهرمان کمتر از ۱۰ سال شدم و از طرف تیم ملی می‌خواستند ما را ببرند کشور قزاقستان، اما نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که روز‌های نزدیک به سفر، اعزام تیم ملی لغو شد.

- برای درس‌هایت هم برنامه‌ریزی می‌کنی؟
مادرم همیشه می‌گوید هرچه کارهایمان بیشتر باشد، بهتر برنامه‌ریزی می‌کنیم. غیر از شطرنج، به کلاس‌های روباتیک و زبان و کاراته و خوش‌نویسی هم می‌روم. درس هم می‌خوانم. روبات جنگجو هم ساخته‌ام، اما برای من، درس و تحصیل از همه مهم‌تر است؛ دوست دارم هم در درس شاگرد اول باشم هم در ورزش.