آنیتا؛ کوچک‌ترین دختر پژوهشگر خراسان

در یازده‌سالگی به‌عنوان کوچک‌ترین دانش‌آموز پژوهشگر و فناور برتر استان، از استاندار وقت، لوح افتخار دریافت کرد. در دوازده‌سالگی نیز به‌عنوان تنها پژوهشگر استان در دوره متوسطه اول، برگزیده کشوری شد و از وزیر آموزش‌و‌پرورش وقت لوح افتخار دریافت کرد. پژوهش‌های این نوجوان موفق بار‌ها در سطح کشور، مقام اول را کسب کرده است.

کسب ده‌ها تقدیر‌نامه و تندیس به‌خاطر حضور در جشنوار‌ه‌های نوجوان خوارزمی، همچنین مسابقات بین‌المللی ابن‌سینا، اندونزی و‌... گوشه‌ای از افتخارات سیده‌آنیتا گفتاری، دانش‌آموز سیزده‌ساله محله فلسطین است. او سال‌های سوم و پنجم دبستان را به‌صورت جهشی پشت سر گذاشت.

- این همه مقام علمی از کجا سرچشمه می‌گیرد؟
از هشت سالگی زیر‌نظر پژوهش‌سرای بوعلی، زیست، فیزیک و شیمی را آموزش دیدم. آن سال در جشنواره جابربن‌حیان با پروژه «مغز گردو» توانستم در سطح ناحیه۴ آموزش‌و‌پرورش، مقام اول را کسب کنم، اما، چون سنم کم بود، نتوانستم به مراحل بعد راه پیدا کنم.

- هدفت از شرکت در جشنواره‌های مختلف علمی و پژوهشی چیست؟
هدف من لذت‌بردن از علم، تحقیق و پژوهش است. توانسته‌ام با تجربه‌کردن شاخه‌های مختلف علمی، علاقه ام را پیدا کنم.

- در‌باره جشنواره نوجوان خوارزمی ومقام‌هایت برایمان بگو.
در دوره متوسطه اول، هر‌ساله در چند‌محور از‌جمله دست‌سازه، برنامه‌نویسی، ریاضی و بازارچه شرکت می‌کردم که در همه آن‌ها رتبه استانی کسب کردم. مهم‌ترین آن‌ها که توانستم در آن، رتبه اول کشوری را کسب کنم، در سال هفتم در محور دست‌سازه، با طراحی «سیستم هشدار‌دهنده امنیت توان‌یابان» و در سال هشتم در زمینه برنامه‌نویسی، با طراحی «نرم‌افزار جامع تست‌زنی با استفاده از امواج بتا» و در سال نهم در حوزه دست‌سازه، با طراحی «سیستم هشداردهنده اختصاصی سرمازدگی محصولات کشاورزی» بود. همه این پروژه‌ها موفق به دریافت تأییدیه پارک علم و فناوری شده است.

- برنامه‌های تفریحی و سرگرمی هم داری؟
در‌کنار درس و برنامه‌های علمی و آموزشی، به‌صورت سرگرمی در کلاس‌های شطرنج، شنا، نقاشی، بسکتبال و... شرکت می‌کنم. در برخی رشته‌ها مانند شطرنج و شنا در مسابقات استانی رتبه کسب کرده‌ام؛ زمانی هم نمایشگاه نقاشی برپا کردم که در آن، چند اثرم به فروش رفت.

- با این همه برنامه‌های تحقیقی و پژوهشی، چطور فرصت برای درس‌خواندن پیدا می‌کنی؟
اولویت من درس‌های مدرسه‌ام است. تا الان معدلم از ۱۹:۳۰ کمتر نشده است؛ چون از بچگی در برنامه‌های آموزشی پژوهش‌سرا‌های رویان و بوعلی شرکت می‌کردم، معمولا جلوتر از هم‌کلاسی‌هایم هستم.

- حامی تو در مسیر موفقیت هایت کیست؟
بدون شک مادرم. مادرم نه‌تن‌ها برای من، بلکه برای دوستانم هم که می‌خواستند در جشنواره‌های علمی شرکت کنند، حامی دلسوزی است. آن‌ها برای انجام کار‌های پژوهشی به خانه ما می‌آمدند و گاه هفته‌ها روی کار‌های تحقیقاتی با نظارت مادرم فعالیت می‌کردیم.