اخلاق‌مداری، درس اول کاراته به مهری‌ماه 9 ساله

کسب رتبه دوم رشته کاراته (سبک وادوریو) در مسابقات بین‌المللی که سال گذشته برگزار شد، مهری‌ماه عزیزی را تشویق کرد که رشته رزمی را با علاقه بیشتر ادامه دهد. بعد از این اتفاق، مهری‌ماه یکی از شرکت‌کنندگان ثابت در رقابت‌های کشوری و استانی شد و با کنار‌زدن رقبای خود نشان داد که در این رشته استعداد دارد. مهری‌ماه متولد‌۱۳۹۲ و ساکن محله خواجه‌ربیع است. او قرار است اسفند امسال هم در رقابت بین‌المللی دیگری شرکت کند.

پیروز چند میدان در یک سال

جسارت و اعتماد‌به‌نفسی که شکیبا، خواهر بزرگ‌ترش، در رشته رزمی به دست آورد، مهری‌ماه هشت‌ساله را هم به این رشته علاقه‌مند کرد. تعریف می‌کند: روحیه جسورانه شکیبا را دوست داشتم و برای تماشای تمرین‌های او به باشگاه «کارن» در مسجد امام‌محمدباقر (ع) می‌رفتم. جنب‌وجوشی که بین آن‌ها برای تمرین و آماده‌شدن مسابقات بود، در همان هفته‌های اول، من را هم جذب این رشته کرد. از خانواده‌ام خواستم کنار شکیبا ورزش رزمی کار کنم؛ قبول کردند.

مادرم خوشحال هم شد. البته مهربانی مربی‌مان، خانم معصومه العقابی، انگیزه بچه‌های هم‌سن‌و‌سال من را خیلی زیاد می‌کند و من تمرین‌ها را با تشویق مربی انجام دادم و توانستم در اولین رقابت بین‌المللی که پارسال به‌صورت مجازی برگزار شد، بین ۲۵ کشور مقام دوم را به دست بیاورم. بعد‌از آن چند‌رقابت کشوری برگزار شد.

در رقابت یادواره شهیدان مدافع حرم که بین رده سنی هفت تا نُه‌سال برگزار شد، مقام سوم را در رشته کومیته به دست آوردم و همچنین در مسابقات کشوری کاراته سبک وادوریو بخش کاتای انفرادی در رده سنی هشت تا نُه‌سال، اول و در مسابقات قهرمانی کشور در بخش کومیته سوم شدم. همه این رقابت‌ها در کمتر از یک سال اتفاق افتاده است و من از این پیروزی‌ها خیلی خوشحالم.

آماده‌شدن برای رقابت بین‌المللی

بچه‌های رزمی‌کار مسجد امام‌محمد‌باقر (ع) غیرتی مثال‌زدنی برای مسابقات دارند و مدال‌های رنگارنگی را به گردن آویخته‌اند. آن‌ها پاسخ اعتماد مربی‌شان را به‌خوبی داده‌اند. مهری‌ماه در هیچ جا صحبت از مربی‌اش را فراموش نمی‌کند و می‌گوید: درکنار تمرین‌های باشگاهی تکنیک‌های دیگر را از خواهرم یاد می‌گیرم.

مهری‌ماه تصور نمی‌کرد روزی این ورزش به بخش خاطره‌ساز و لذت‌بخش زندگی او تبدیل شود. با خنده می‌گوید: مسابقات را خیلی دوست دارم؛ چون در این مدت از همه آن‌ها نتیجه گرفته‌ام. شاید هم این دوست‌داشتن به‌خاطر گل‌هایی است که بعد از هر مسابقه مادرم برایم می‌آورد. کاش در رقابت پیش رو هم بتوانم خانواده و مربی‌ام را خوشحال کنم.

ورزش‌های رزمی با روحیه او سازگار است و مهری‌ماه مصمم است این رشته را با جدیت ادامه دهد. تعریف می‌کند: باشگاه ما در یک منطقه محروم است و خانواده‌ها به‌سختی هزینه مسابقات را جور می‌کنند، اما تک‌تک بچه‌ها به این رشته علاقه‌مندیم و به همین‌دلیل پیروزی بر حریف‌های دیگر خوشحال و غافلگیرمان می‌کند و آن را با شیرینی جشن می‌گیریم.

تمرین‌های رزمی به او آموخته است که اخلاق اصل اول در ورزش است و بیشتر از مقام و رتبه می‌تواند آدم را مطرح کند و مهری‌ماه به خانم مربی قول داده است که ورزشکار با‌اخلاقی باشد.