مؤذن، مکبر و قاری قرآن

مؤذنی، مکبری و قرائت قرآن فقط بخشی از فعالیت‌های امیر سیزده‌ساله است. نوجوان محله چهنو که علاقه‌اش به تلاوت قرآن از همان دوران کودکی نمایان می‌شود. پدر متوجه این علاقه می‌شود و او را با خودش در جلسات قرآن همراه می‌کند. استعداد امیراشکان میری در همین جلسات هفتگی و خانگی باعث می‌شود چند سال بعد در چهلمین دوره مسابقات قرآن، عترت و نماز مقام اول را در سطح ناحیه5 کسب کند. 

دمخور با صدای استاد عبدالباسط

روح کودکانه امیر از همان پنج، شش سالگی با قرآن آشنا می‌شود. او همیشه شاهد قرآن‌خوانی پدرش در خانه بوده و به اصوات دلنشینی که می‌شنیده واکنش نشان می‌داده است. پدر که این علاقه و کنجکاوی را می‌فهمد از هشت‌سالگی او را همراه خود به جلسات خانگی قرآن‌خوانی در محله می‌برد.

 او در یکی از این جلسات ماندگار می‌شود، جلسه خانگی امام حسن مجتبی(ع) که به‌طور هفتگی در خانه‌های اهالی محله برگزار می‌شده است. این جلسه مخصوص نوجوانان و بزرگسالان بوده و امیر تحت‌تأثیر روش تدریس استاد این جلسه قرار می‌گیرد.

 استاد سیدجعفر سرور و استاد عرفانیان دو نفر از استادانی بودند که باعث پیشرفتش شدند. امیر قرائت قرآن را هم زیرنظر این دو استاد آموزش می‌بیند. او تقلیدی کار می‌کند و روزی یک ساعت بیشتر از روی تبلتش به صوت استاد عبدالباسط گوش می‌دهد. به مکث‌ها، تحریر‌ها و به تمام این جزئیات توجه می‌کند. 

بزرگ‌ترین ثمره زندگی قاری نوجوان

این جلسات هفتگی و تمرین‌های هر روزه باعث می‌شود امیراشکان میری در مدرسه‌اش (مدرسه دهنوی در محله کارمندان اول) در مسابقات قرائت قرآن مقام اول را کسب کند. بعد از این به مسابقات ناحیه5 راه پیدا می‌کند و در چهلمین دوره مسابقات قرآن، عترت و نماز، مقام اول را در ناحیه به دست می‌آورد. 

این مسابقات در اسفند سال گذشته برگزار شد و او با قاریان مطرح از تمام نواحی منطقه رقابت کرد. خودش اما انتظار به‌دست‌آوردن این مقام را داشته، چرا که شبانه‌روز برای آن تمرین می‌کرده است. می‌گوید: همیشه قرآن را برای فیض معنوی‌اش می‌خوانم و به معنای آیه‌ها توجه می‌کنم. تأثیری که قرآن‌خوانی روی زندگی‌ام می‌گذارد، بزرگ‌ترین ثمره است، اما دلم می‌خواست در مسابقات هم شرکت کنم و مقام کسب کنم.

دوستان خوب مسجدی

تلاوت قرآن تنها فعالیت امیر نیست. او در مسجد رضویه هم فعالیت دارد. یک‌سال پیش به پیشنهاد معتمدان و ریش‌سفیدان، مؤذن مسجد محله می‌شود. این بهادادن‌ها و تشویق‌ها حسابی روحیه و اعتماد‌به‌نفسش را تقویت می‌کند. او همان موقع عضو بسیج نوجوانان مسجد هم می‌شود.

 حالا هفته‌ای یک روز، این گروه در مسجد جلسه حلقه صالحین دارند و درباره مسائل اعتقادی و معنوی گفت‌وگو می‌کنند. درباره اهداف و آرزوهایش که می‌پرسم پاسخ می‌دهد: دلم می‌خواهد همیشه به مسجد رفت و آمد کنم، چون دوستان خوبی اینجا پیدا کرده‌ام. می‌خواهم اگر خدا بخواهد در زمینه قرائت قرآن هم پیشرفت کنم و به مدارج بالاتر برسم.