40سال پیش زمینهای این کوچه شبانه صاف میشدند و خانههای بدون سند یکییکی مثل قارچ از آن سبز میشدند. ساکنان این خانهها با وجود تخریبهای مداوم شهرداری در آلونکهای خود زندگی میکردند، بچههایشان را به دنیا میآوردند و بزرگ میکردند، در حالی که شرکتهای خدماتی مانند آب و برق به آنها اشتراک نمیدادند. بیآبی بیشتر از همه امان مردم را بریده بود.
این بود که پیش مرجع تقلید ابوالحسن شیرازی رفتند و دست خطی از او گرفتند با این مضمون که عمل افرادی که زمینها را گرفتهاند و خانه ساختهاند، چون واقعا خانهای نداشتهاند، اشکال شرعی ندارد و دولت با آنها همکاری کند. از همان وقت به بعد این کوچه و کوچههای بالاترش به کوی آیتالله شیرازی معروف شد. اهالی با همان دستخط آیتا.. شیرازی و از طریق ماده147 توانستند برای خانههایشان سند بگیرند.