کد خبر: ۱۹۷۳
۰۳ آذر ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

کوچه‌ای از کوی شیرازی

40سال پیش زمین‌های این کوچه شبانه صاف می‌شدند و خانه‌های بدون سند یکی‌یکی مثل قارچ از آن سبز می‌شدند. ساکنان این خانه‌ها با وجود تخریب‌های مداوم شهرداری در آلونک‌های خود زندگی می‌کردند، بچه‌هایشان را به دنیا می‌آوردند و بزرگ می‌کردند، در حالی که شرکت‌های خدماتی مانند آب و برق به آن‌ها اشتراک نمی‌دادند. بی‌آبی بیشتر از همه امان مردم را بریده بود. این بود که پیش مرجع تقلید ابوالحسن شیرازی رفتند و دست خطی از او گرفتند با این مضمون که عمل افرادی که زمین‌ها را گرفته‌اند و خانه ساخته‌اند، چون واقعا خانه‌ای نداشته‌اند، اشکال شرعی ندارد و دولت با آن‌ها همکاری کند.

40سال پیش زمین‌های این کوچه شبانه صاف می‌شدند و خانه‌های بدون سند یکی‌یکی مثل قارچ از آن سبز می‌شدند. ساکنان این خانه‌ها با وجود تخریب‌های مداوم شهرداری در آلونک‌های خود زندگی می‌کردند، بچه‌هایشان را به دنیا می‌آوردند و بزرگ می‌کردند، در حالی که شرکت‌های خدماتی مانند آب و برق به آن‌ها اشتراک نمی‌دادند. بی‌آبی بیشتر از همه امان مردم را بریده بود. 

این بود که پیش مرجع تقلید ابوالحسن شیرازی رفتند و دست خطی از او گرفتند با این مضمون که عمل افرادی که زمین‌ها را گرفته‌اند و خانه ساخته‌اند، چون واقعا خانه‌ای نداشته‌اند، اشکال شرعی ندارد و دولت با آن‌ها همکاری کند. از همان وقت به بعد این کوچه و کوچه‌های بالاترش به کوی آیت‌الله شیرازی معروف شد. اهالی با همان دستخط آیت‌ا.. شیرازی و از طریق ماده147 توانستند برای خانه‌هایشان سند بگیرند.

زمین مسجد حضرت علی(ع) با تلاش‌های شخصی به نام آقای علی‌پور در سال1360 برای این منظور اختصاص داده شد و با کمک مردم به‌مرور ساخته شد.

 

محبوبه سادات موسوی از 38سال پیش که ساکن این محله شده است در کارهای خیری که با محوریت مسجد در محله انجام می‌شود مانند تهیه بسته‌های معیشتی برای نیازمندان حضور داشته است.

 

برادر شهید سلیمان براتی بیش از 20سال است که هر چهارشنبه اهالی را سوار ون شخصی‌اش می‌کند و به حرم می‌برد.

 

 

در گذشته یک شیر آب در اواسط این کوچه قرار داشت که مردم با دبه و فرغون می‌آمدند و آب می‌بردند. زن‌ها ظرف‌ها و لباس‌هایشان را پای همین شیر آب می‌شستند.

 

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44