سید عبدالکریم هاشمی نژاد را مشهدیها به مبارزات سیاسی و انقلابیاش خوب میشناسند. فعالیتهای سیاسی هاشمی نژاد از سال 1340 آغاز شد. او برای اولین بار در جریان 15 خرداد 1342 دستگیر شد و جزو اولین دستگیرشدگان بود. شهید هاشمینژاد از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷، پنج بار بازداشت شد. پس از انقلاب در جریان تدوین قانون اساسی نمایندهٔ اول استان مازندران بود و نقش مؤثری در تصویب اصول مهم آن داشت.
هاشمینژاد پس از انقلاب هیچ سمت رسمی قبول نکرد. او همچنین دبیر حزب جمهوری اسلامی در مشهد بود و سرانجام در روز ۷ مهر ۱۳۶۰ با انفجار انتحاری نارنجک یکی از اعضاء نفوذی سازمان مجاهدین خلق در محل دفتر این حزب در خیابان عشرت آباد مشهد که بعداً به نام او تغییر نام داد ترور شد و در محل دارالسلام حرم علی بن موسی رضا (ع)، به خاک سپرده شد.
این پرونده مجموعهای از گفتارها و نوشتارها از شخصیتهای مختلف است که در مقطعی از زمان در کنار این شهید بزرگوار حضور داشتهاند تا ابعاد مختلف شخصیت و اندیشه او را باز نمایاند.
در نخستین برگ از این پرونده دختر شهید، دکتر عذرا هاشمینژاد از زاویه نگاه خود درباره پدرش میگوید:
سپس روایتی از زندگی این شهید از زمان تولد در بهشهر تا زندگی در مشهد نوشته شده است:
شهید هاشمینژاد فعالیتهای گسترده فرهنگی در مشهد داشت. در طول سالهای قبل انقلاب برای توسعه فرهنگ اسلامی در این شهر تلاشهایی ستودنی انجام داد. برای بررسی بهتر بینش و منش شهید گفتوگویی با فرزند شهید، سید محمدجواد هاشمینژاد انجام شده است:
در ادامه حجت الاسلام مسیح مهاجری از روزهای روشنگری دینی و مبارزه با خود کامگی ستمشاهی میگوید:
حمیدرضا ترقی، عضور شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی از مبارزان پیش از انقلاب در شهر مشهد و همراهان رهبر معظم انقلاب و شهید آیتالله سید عبدالکریم هاشمینژاد بوده است و از فراز و فرودهای نهضت اسلامی در این شهر، خاطراتی شنیدنی دارد:
حجتالاسلام سیدمحمدعلی ابطحی خواهرزاده شهید تلاش دارد در یادداشتی کوتاه ابعاد دیگری از شخصیت این بزرگ مرد را به ما بشناساند:
در تاریخ 7 مهر 1360 آیتالله هاشمینژاد پس از شهید مطهری به عنوان مغز متکفر جریانساز انقلاب اسلامی ترور شد. محمدمهدی میرزایی کارشناس مطالعات تروریسم در آخرین یادداشت این مجموعه درباره این ترور بیشتر توضیح میدهد: