سر ظهر است که گذرمان به محله نوفل میرسد. اهالی این محله، اغلب قدیمیاند و از کارکنان آستان قدس رضوی و بیمارستان امامرضا (ع) که روزی زمینهای اینجا را برای ساخت ملک به آنها دادند.
اهالی وقتی ساکن شدند، خیلی از امکانات را خودشان تأمین کردند و هرکس هرچه در چنته داشت، گذاشت. اگر کسی برقکار بود یا معمار یا هر هنر دیگری داشت، به کار برد که این محله زیباتر شکل بگیرد. سه همسایه قدیمی خیابان نوفل۱۲ با ما از روزگار گذشته و اکنون کوچهشان گفتند.
محمدجواد صحنینی از کارمندان قدیمی آستان قدس است که در اوایل شکلگیری محله نوفل در اینجا ساکن شد. نقشه کل این محله را، چون معمار آستان قدس رضوی بوده، تهیه کرده و نقشه مسجد قائم (عج) در خیابان نوفل هم با او بوده است.
صحنینی با اشاره به اینکه همه همسایهها در ساخت محله نوفل پای کار بودند، یاد آن روزگار میکند؛ «اگر کسی مصالح کم میآورد یا در ساخت خانهاش دچار مشکل بود، من کمک میکردم تا بتواند کارش را تمام کند.»
همسایهها هرچه نیاز دارند مثل مواد غذایی، نان، نردبان و هر وسیله دیگر، بدون تعارف در خانه آقای صحنینی را میزنند و او با روی خوش هر کمکی بتواند انجام میدهد؛ «من بهواسطه دورههای قرآنی محله و دعای ندبه که در مسجد برگزار میکنم، از حال همسایههایم خبر دارم و اگر کسی مشکل مالی یا خانوادگی داشته باشد، برایش کم نمیگذارم.»
او از ابوالقاسم علیزاده که برقکار محله است، بهعنوان همسایه خوبش نام میبرد.
هم فوقدیپلم برق دارد و هم کارشناس تجهیزات پزشکی است. ابوالقاسم علیزاده مهارتهایش را خوب در خدمت همسایههایش به کار گرفته است. در محله، همه او را بهعنوان آچارفرانسه در امور برقی میشناسند. کارهای نور و روشنایی و برقکشی کوچه را انجام میداده است و کمکم اهالی برای کارهای برقی منزلشان مانند درستکردن آیفون یا سیمکشی منزل و تعمیر وسایل برقی خانگی از او کمک میگیرند.
به نظر همسایهها او در کارهای برقی هم متخصص است و هم برای تعمیر وسایلشان مبلغی بسیار کمتر از هزینههای تعمیر وسایل برقی در عرف بازار میگیرد.
خودش میگوید: همین چند روز پیش آیفون منزل همسایهمان، علی خجسته را تعمیر کردم و علاوهبر اینکه او راضی بود، سعی کردم حق همسایگی را ادا کنم و هزینه کمتری بگیرم. کارهای برق خانه و حیاط یکی دیگر از همسایهها را هم در بازسازی مجدد انجام دادم. او از حاجیخجسته که در بنّایی اغلب خانههای قدیم این محله نقش داشته است، بهعنوان همسایه خوبش نام میبرد.
تخصص علی خجستهیزدیان بنّایی است. از همان سال۵۸ هم که زمینش را تحویل گرفت، در کمک به بنّایی خانههای قدیمی محله بهنوعی سهیم بود. گاهی یکی ۱۰ آجر میخواست یا آبی برای ساختوساز. او شب بهشب میرفت بشکههای آب را از محلی دورتر آب میکرد و پشت وانتش به محله میآورد و آن را در تانکر آب محله میریخت تا همه اهالی بتوانند به آب دسترسی داشته باشند.
همیشه دغدغه همسایههایش را داشته است و الان هم اهالی از او بهعنوان یک فرد اثرگذار در محله یاد میکنند. میگوید: گاهی پیش میآمد که کسی نیاز به بیمارستان داشت؛ اصلا فکر نمیکردیم که چه ساعتی از شب است و او را هرطور شده با وسیله شخصی میرساندیم. در گذشته اگر کسی برق خانهاش قطع میشد یک سیم برق از خانه به او میدادیم و اگر منزل کسی آب نداشت، شلنگ آب حیاط را دراختیارش میگذاشتیم. این همکاریها ما را به هم نزدیک میکرد.
* این گزارش چهارشنبه ۲۸ آذرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۹ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.