در سیمکشی یک ساختمان به اصرار صاحبخانه، بخشی از دیوارها را با چرتکه رنگ میکند و کار خوبی از کار درمیآید. این در حالی بوده که از نوجوانی به کار سیمکشی برق مشغول بوده است. آنجا متوجه علاقه و استعدادش در زمینه نقاشی ساختمان میشود.
حرفه برقکشی را کنار گذاشته و با شاگردی نزد نقاشان کاربلد مشهدی چون رمضان باقری خیلی زود با فوت و فن این شغل آشنا شده و در حال حاضر نزدیک به 30سال است که سر همین کار مانده است. این نقاش باتجربه از 15سالگی در محله شهرک شهید مطهری زندگی میکند.
علیاصغر زرندی در 51سالگی معتقد است برای مشغول بودن در حرفه نقاشی ساختمان فقط درس و علمآموزی در هنرستان کافی نیست: «برای ورود به شغل نقاشی ساختمان، باید حتما سابقه چند سال شاگردی نزد یک استاد نقاش را داشته باشی، حتی کسانی که این رشته را از طریق هنرستان و مراکز فنی و حرفهای پیگیری میکنند، باید یکسال یا حداقل 6ماه را نزد استاد نقاشی شاگردی کنند تا با انواع ترکیب رنگ و درصد رنگها آشنا شوند.»
او ادامه میدهد: «در هنرستانها به دلیل کمبود امکانات و فضای موجود برای تجربههای عملی، بیشتر درسها جنبه تئوری و نوشتاری پیدا میکند، به همین دلیل دانشآموز بهدرستی و اندازه لازم تجربه کار با چرتکه، دیوار و رنگهای مختلف را پیدا نمیکند. پس شاگریکردن لازم و واجب است، هرچند بعضی از همین تحصیلکردهها این موضوع را قبول ندارند.»
یکی از نکات برجسته و علل موفقیت استاد علیاصغر نقاش در کنار سالها تجربه، نوآوریی و خلاقیت و استفاده از فرصتهای شغلی در فضای مجازی است.
زرندی دراینباره میگوید: نقاشی ساختمان شغلی زنده وپویاست، امسال یک سبک رنگآمیزی مد است، سال بعد یک مدل دیگر. یک نقاش ساختمان باید در کنار استفاده از سبکها و مدلهای رنگ قدیمی، رنگآمیزیهای جدید را نیز یاد بگیرد و همیشه بهروز باشد.
برای ورود به شغل نقاشی ساختمان، باید حتما سابقه چند سال شاگردی نزد یک استاد نقاش را داشته باشی
نقاشی ساختمان امروز دیگر محدود به خانههای مسکونی نیست. تالارها، باغویلاها، ادارهها و سازمانها هر کدام سبک و نوع رنگآمیزی خاص خود را میطلبد. همچنین هر سال سبکهای نقاشی جدید ساختمان با ترکیب رنگ، سنگ، چوب و شیشه به وجود میآید که یک استاد نقاش باید از آنها اطلاع داشته باشد و کار با آنها را بیاموزد.
من به عنوان یک استاد 30ساله نقاشی ساختمان بارها و بارها اتفاق افتاده است که پیش نقاش جوانی رفتهام و کارها و طرحهای جدید نقاشی ساختمان را از او پرسیدهام و هرگز اینکار را کسر شأن و سابقه خودم نمیدانم.
او ادامه میدهد: من در فضای مجازی هم فعال هستم و از طریق صفحه شخصیام نمونههای مختلفی از کارم را برای شهروندان و مردم ارائه میکنم. تبلیغات در فضای مجازی، بهویژه از زمان شروع کرونا در رونق و جلب مشتری برای کار ما بسیار مؤثر بوده است.
نقاشی ساختمان با تنوع زیادی که امروز پیدا کرده است، برای تزیین دکوراسیون خانه، مغازه و ویلا طرفداران زیادی دارد و بیشتر مشتریهای آن از قشر شهرنشین بهویژه قشر پردرآمد هستند.
زرندی با بیان این حرفها ادامه میدهد: «در گذشته این اعتقاد بود که تا گچ خانه کثیف و چرکمال نشود، نیازی به رنگآمیزی خانه نیست، این اعتقاد هنوز هم دربین محلات حاشیه شهر و قشر کمدرآمد وجود دارد. اما در مناطق شهری به ویژه بخش مرفهنشین شهر، این دیدگاه وجود ندارد و نقاشی و زیباسازی ساختمان مثل تعویض هرساله فرش و مبلمان خانه برای ساختمان لازم و واجب است. به همین دلیل بیشتر مشتریهای ما از همین طبقه هستند.
با توجه به وجود امکانات گرمایشی و سرمایشی، کار ما مثل گذشته محدود به فصل خاصی نیست و در همه سال انجام می شود. چنانکه این روزها در اوج گرما باز هم سرمان شلوغ است»
اوستای نقاش میگوید: «کرونا و افزایش قیمت رنگ و لوازم کار تأثیر چندانی برکار ما نداشته است، چون مشتریهای ما بیشتر به دنبال زیبایی تجملی منازل و باغویلاهای خود هستند و برای آن پول خرج میکنند، در قید افزایش قیمتها نیستند و کارشان را انجام میدهند. در واقع نقاشی کاری است که میتوان به تعویق انداخت اما مشتری برای زیبایی منزل و به قولی برای دلش هزینه میکند.»
او درباره سرمایه مورد نیاز برای اینکار میگوید: «برای ورود به شغل نقاشی در کنار مهارت و خلاقیت که لازم و واجب است. حداقل باید 40 تا 50میلیون تومان برای خرید وسایل و ابزار نقاشی هزینه کنی و این هزینه تا 100میلیون تومان در نوسان است. خوشبختانه نقاشی شغلی نیست که هر فرد بیتجربهای بتواند به آن وارد و یا ادعایی بکند، به همین دلیل برای کار خوب پول خوب هم میدهند.»
زرندی درباره اهمیت تجربه در نقاشی خاطرهای به خاطر میآورد: «چند سال قبل شاگردی داشتم که دانشآموخته هنرستان و از شاگردان ممتاز نقاشی ساختمان بود. روز اول به عنوان استاد نقاشی و نه به عنوان شاگرد پیشم آمد. گفت مزدم را باید مثل یک استاد نقاش بدهی. گفتم: به این شرط که اگر رنگکاری را خراب کردی تمام خسارتش را پرداخت کنی. او هم قبول کرد.
سرکار رنگکاری یک اتاق را به دستش دادم. اما چون ترکیب رنگ را بلد نبود، نتوانست رنگ مورد نظر صاحبخانه را بزند. غروب که صاحبخانه برای دیدن نقاشی آمد، متوجه شد که رنگ روی دیوار اتاق، رنگ مورد نظرش نیست. خیلی ناراحت شد و از ما خواست که رنگ را پاک و دوباره رنگ بزنیم. بعد از رفتن صاحبخانه، پسر جوان که متوجه اشتباه خودش شده بود، معذرتخواهی کرد و قبول کرد که چند ماه دیگر شاگردی کند تا با فوت وفن نقاشی آشنا شود.»